مطالب تحلیلیِ سینمای آمریکا

  خارج از دید از فیلم‎های فرهنگ عامه‎پسند می‎باشد که شنیدم شبکه 4 سیما آن را پخش کرده است. از اینکه چنین فیلمی با لحنی خاص، چگونه دوبله و با چه اصلاحاتی پخش شده که بگذریم، مجال نوشتن در مورد آن به چنین بهانه‎ای را به فال نیک می‎گیرم. در این نوشته ابتدا لحن فیلم و سپس نحوه روایت آن بررسی شده است.     ادامه مطلب: روایت سودربرگ / لحن تارانتینو اضافه کردن دیدگاه جدید

    شاهزاده پارسی: شن‎های زمان Prince of Persia: The Sands of Time اقتباسی از یک بازی محبوب کامپیوتری می‎باشد. به همین خاطر در این جستار سعی شده است منطق مورد اشاره در یک بازی کامپیوتری و فیلم را با محوریت شاهزاده پارسی بررسی کنیم. ابتدا با تعریفی از درام تعاملی[1] و مناسبات مذکور این منطق به بحث کشیده و سپس اقتباس فیلم شاهزاده پارسی از این بازی تطبیق داده می‎شود.   ادامه مطلب: منطق Game و F

  همه چیز با یک اجرا شروع می شود. پرفرمانسی که از مخاطبین می‎خواهد سفری به ذهن دکتر پارناسوس داشته باشند. شهر غوطه در مستی و خوش‎گذرانی بی هدف تصویر می‎شود. هیچ کس بهایی به تماشای یک اجرا نمی‎دهد. شاید بهتر است اینطور بگوییم که هیچ کس برای انسانیت ارزش قائل نیست. اما هدف از این نمایش چیست؟ پارناسوس برای چه به دنبال نجات انسان‎هاست؟ برای یافتن این جواب‎ها باید به ذهن و خاطرات او سفری داشته باشیم.

  آنچه در زير مي آيد، نقد اصلي من روي فيلم 2001 در سال 1968 است. اولين بار اين فيلم را در اولين اكران عمومي اش در لس‌آنجلس ، شبِ پيش از افتتاحيه‌ي رسمي اش در واشينگتون دي.سي. تماشا كردم و بعد به هتلم رفتم و در زمان كوتاهي نقدي از خودم بيرون دادم و به سرعت به مركز شهر، تا ماشين هاي تلكس وسترن يونيون ( اين ماجرا ، پيش از لپ تاپ و اي ميل بود) رفتم. امروز من اين نقد را خيلي منطبق با واقعيت مي بينم، ب