مطالب تحلیلیِ سینمای آمریکا

    در بارانداز را یکی از فیلم‌های بزرگ الیا کازان و حتی تاریخ سینما می‌دانند. فیلمی که دو سال پس از بازداشت کازان ساخته شده است. در سال ۱۹۵۲ کازان در برابر کمیته فعالیت‌های ضد آمریکایی مک‌کارتی حاضر شد و به عضویت سابق خود در حزب کمونیست آمریکا اقرار کرد. کازان در این کمیته رفقای کمونیست سینمایی‌اش را به کمیته مک‌کارتی لو داده و نام آن‌ها را به لیست سیاه افزود. این عمل کازان در حق دوستان و لطم

تازه‌ترین فیلم جین کمپیون با نام «قدرت سگ» یک اثر چشم نواز و در خور تحسین از سینمایی است که آمده یادآوری کند چگونه زمین و طبیعت عنصری محکم هستند مگر شیطان روی آن قدم بزند. کمپیون آن سوی مرزهای مونتانا، در نیوزلند تصویری از آمریکای ۱۹۲۰ پیش روی ما قرار داده که چگونه زمین، طبیعت و جاودانگی مرزهای خود را دگرگون شده می‌بینند. آمریکای مدرنی که همچون شیطان در نهایت پیروز نزاع امر مدرن در مقابل طبیعت و

در جهان پر ملال امروز میان انبوهی از عادات و شیوه‌های تکراری، گاه تجربه‌ی زیستی جدید مسیری تازه پیش روی  انسان گشوده و فصلی نو در زندگی او رقم می‌زند. تجربه‌ای که می‌تواند به تبلور اندیشه‌ای بینجامد و به درازای عمری طول بکشد. فیلم سرزمین آواره‌ها، روایتی مستندگونه از زندگی کوچ نشینی زنی به نام فرن در آستانه‌ی شصت سالگی است که بخش‌های مهمی از زندگی خویش همچون شغل، همسر و خانه اش را از دست داده و

  ترس ریشه‌ای پایدار در زندگی انسان داشته و اندیشمندان و نویسندگان بسیاری در آثار خود به این مقوله اشاره داشتند که برای نمونه تامس لیگوتی، «وحشت فلسفی» را بخشی جدایی ناپذیر در زندگی بشر دانسته است، از این رو سینمای وحشت می تواند با نگاهی متمایز نسبت به ماهیت ژانرهای مختلف در خلوت وجود آدمی رخنه نماید. در گفت‌وگو با محمدصادق صادقی‌پور؛ نویسنده کتاب «هیولای هستی: سفری با هایدگر در راه سینمای ترس

خشونت مرز میان واقعیت و ذهنیت را مخدوش می‌کند؛ آن‌جا که اثر ِامر فاجعه‌بار به درون دایره‌ی استدلال نشت می‌کند و دریافت‌های ذهنی را با وهم آمیخته به ناباوری و انکار می‌آمیزد. آن‌هنگام که دنی در ابتدای فیلم «درخشش» به آینه و تصویر خود نگاه می‌کند و از دوست خیالی‌اش تونی می‌خواهد تا دلیل بی‌علاقگی‌اش به اقامت در هتل «اورلوک» را به او بگوید، نخستین نشانه‌های خشونتی پنهان در خانواده‌ی تورنس بر ما آشک

  جارموش را یکی از بزرگترین کارگردانان مینی‌مالیست سینما می‌شناسیم؛ اما این بار با چند صفحه دیالوگ تکرارشونده، یک ترانه و اتفاقات کم، یک فیلم زامبی جالب توجه ساخته است. مردگان نمی‌میرند جارموش در پس شوخی‌های ژنریک، فرهنگ عامه، نقد اجتماعی و بستر زیرگونه زامبی نقد تندی به وضعیت جامعه آمریکا در دوران ریاست جمهوری دانلد ترامپ دارد. ادامه مطلب: نقد فیلم مردگان نمی‌میرند The Dead Dont Die سیاسی‌تری

در ۱۹۵۸، تونی کورتیس در یک مهمانی هالیوود بود که بیلی وایلدر او را به گوشه‌ای برد و شروع به صحبت کرد. وایلدر می‌خواست فیلمی بسازد که در آن، دو نوازنده مرد ملبس به لباس زنانه می‌شوند و وارد یک گروه موسیقی زنان می‌شوند. او از کورتیس خواست نقش یکی از نوازنده‌ها را به عهده بگیرد. کورتیس داشت از خوشحالی پر درمی‌آورد اما نمی‌دانست برای چه این فیلمساز برجسته‌ از او ‌خواست در این فیلم بازی کند. وایلدر گ

  وقتی در فصل جوایز به روی فیلم مستقل و کوچک «زمستان استخوان‌سوز» باز شد، همه ما از کسی که نقش دختر فیلم را بازی کرده بود شگفت زده شده بودیم که او کیست؟ وقتی جنیفر لاورنس در فهرست نهایی بهترین بازیگر زن سال قرار گرفته بود این نهایت سورپرایز این دختر بیست ساله بود. دو سال بعد از آن با مجموعه فیلم‌های «بازی‌های گرسنگی» وجه دیگری از او رونمایی شد و در همان سال برای فیلم «کتاب بارقه امید» اولین همک

    میان معماری و سینما پیوند تاریخی و اجتماعی موثقی وجود دارد به‌گونه‌ای که میان جهشی که اساساً در مفهوم معماری و فضای مدرن در اواخر قرن نوزدهم به وجود آمد و شکل‌گیری سینما که سبب تحول و تغییر ادراک آدمی از مفهوم فضا شد، تقارن معناداری وجود دارد. محور اصلی این بحث، در زمینه‌ی نخست به زمینه‌های درون‌ماندگار مشترک این دو فرم هنری معطوف است یا همان‌طور که والتر بنیامین در مقاله «هنر در عصر بازتو

  1 در میانه‌ی فیلم خط قرمز باریک، آنجا که دوربین مالیک پیشروی سرباز بل(بن چاپلین) به سمت قله‌ی کوه جزیره‌ی گوادالکانال را نشان می‌دهد، به یکباره  پرده کات می‌خورد به یک سلسله از تصاویری که بل را در حین معاشقه با همسرش نشان می‌دهد. تصاویری مجرد و انتزاعی که به واسطه‌ی تکنیک مونتاژ در همدیگر جوش خورده‌اند. در اینجا واضح است که فیلمساز رها از تمامی‌ سازش‌های اخلاقی و احساسی، در پی آن است که تا ب