برگردان شعری از فرانسوا کوپه «ایا پرندگان خودشان را هنگام مرگ پنهان می کنند؟»

 

ایا پرندگان خودشان را هنگام مرگ پنهان می کنند؟

عصر، کنار آتش بارها خوب به این مسئله فکر کردم

به مرگ یک پرنده، در همین حوالی، در جنگل

در طی روزهای غمناک زمستان یک نواخت

 

آشیانه‎ی خالی پرنده‎ها - همان آشیانه‎هایی که ما رهایشان می‎کنیم -

در آسمان آهنین و خاکستری در باد معلق می‎مانند

آه! حتما خیلی از پرنده‎ها در زمستان می‎میرند!

ولی وقتی زمان بنفشه‎ها فرا می‎رسد

ما هیچ کدام از استخوان‎های ظریفشان را  پیدا نمی‎کنیم،

وقتی در فروردین ماه برای دویدن به چمن‎ها می‎رویم

آیا پرندگان خودشان را هنگام مرگ پنهان می‎کنند؟

 

 

Est-ce que les oiseaux se cachent pour mourir

Le soir, au coin du feu, j'ai pensé bien des fois
À la mort d'un oiseau, quelque part, dans les bois.
Pendant les tristes jours de l'hiver monotone,
Les pauvres nids déserts, les nids qu'on abandonne,
Se balancent au vent sur un ciel gris de fer.
Oh ! Comme les oiseaux doivent mourir l'hiver !
Pourtant, lorsque viendra le temps des violettes,
Nous ne trouverons pas leurs délicats squelettes
Dans le gazon d'avril, où nous irons courir.
 Est-ce que les oiseaux se cachent pour mourir

 

Françoise Coppée