خوانش تک نگاره

عنوانِ اثر: سوم ماه مه ۱۸۰۸عنوان به انگلیسی: The Third of May 1808خالق: فرانسیسکو گویاسالِ خلق: ۱۸۱۴ابعاد: ۲۶۸ × ۳۴۷ سانتی‌مترتکنیک: رنگِ‌روغن روی بومجنبش: رئالیسمموضوع: تیربارانِ اسپانیایی‌ها توسطِ سربازانِ فرانسویمحلّ نگهداری: موزه‌ی دل‌پرادو، مادرید«سوم ماه مه ۱۸۰۸» دربردارنده‌ی تقابلِ نهایتِ هراس (برای مردمِ بی‌دفاع) با نهایتِ سنگدلی (برای سربازانِ مسلح) است که (به‌ویژه) با لحاظ کردنِ دو عام

بسیاری معتقدند چشم‌های نقاشی «‌مونالیزا» اثر «لئوناردو داوینچی»‌ هنگامی که در سراسر اتاق حرکت می‌کنند آنها را دنبال می‌کند. این پدیده با نام «‌اثر مونالیزا» شناخته شده است اما تحقیقات جدید چنین ادعایی را رد می‌کند. ادامه مطلب: راز نگاه مونالیزا چیست؟ اضافه کردن دیدگاه جدید

    در اواخر قرن هجدهم وقتی نهضت رمانتیسم سرتاسر خاک اروپا را با شعر و رمان گره میزد. بازنمایی طبیعت سر از خاکستر ابتذال بلند کرد و بر قامت خویش استوار ایستاد. تصویر چشم انداز به دست نقاشان بزرگ ، طبیعت را عظمت و شکوهی دوباره می‌بخشید و رابطه سوژه با جهان به میانجی این بازنمایی بازتعریف می‌شد. سوژه ای که در پیشگاه طبیعت دانایی را با احساس گره می‌زد. حیرت می‌کرد و در اندیشه ای ژرف هستی را ستایش

    نقاشان امپرسیونیست سوژه را از میان خانه‌های روستایی و مناظر زیبای طبیعی انتخاب می‌کردند. دوران اوج این سبک در فرانسه درست زمانی بود که کایبوت جوان به آپارتمان جدیدش نقل مکان می‌کرد. کایبوت به یاد دارد که بر آستانه‌ی در ایستاده بود و به کف سابانی که کف آپارتمان جدید او را می‌سابیدند، نگاه می‌کرد. نور خورشید دل پنجره را شکافته بود و تن عریان کارگرها زیر نور می‌درخشید. ادامه مطلب: کف سابان؛

      " بگذار زخمت را لمس کنم تا ایمانم جاری شود"   کاراواجو نقاش بزرگ همه‌ی دوران در شاهکارش " توماس شکاک" این روایت مکاشفه را تصویر کرده است او زمینه را سیاه کرده تا بدن مسیح از تعین تاریخ رها شود و با امر نامتناهی گره بخورد. بدنی که سوژه حقیقت است و مرگ را به زانو انداخته. فیگوری یگانه که رخداد را ممکن کرده همان بدنی که پولُس رسول ایمان به آن را تنها راه رستگاری می‌دانست: هر کس به رستاخی

      «در آن روزها برخلاف امروز، جهان آیینه ها و جهان انسان‌ها جدا از هم نبودند» (بورخس-جانور آیینه‌ها)جرج توکر نقاش آمریکایی، هم‌عصر رئالیسم جادویی است. دورانی که هنرمندان با بازگشت به جهان فیگورال، انتزاع را از بوم‌ها حذف کردند. آنان با بازنمایی واقعیت با نزدیک شدن به امر ابژکتیو، جهان تصور را بازآفرینی می‌کردند. ادامه مطلب: جرج توکر؛ مترو / خوانش تصویر؛ شماره‌ی بیست و یکم اضافه کردن دیدگاه

  ایلیا رپین نقاش دو قرن است. نقاش سال‌های بد و صفحات سیاه تاریخ، صفحاتی که آبستن رنج های بزرگ بودند و پرسپکتیو آینده، چشم اندازی خالی بود.  سال‌هایی برای برهوت و باروت و امیدی که در میان دود و سرب با نامیدی این‌همان می‌شد. امید و آینده مازادی را درون خود حمل می‌کردند که جز به میانجی توتولوژی با ناامیدی نسبت نداشتند. گزاره‌هایی که یکی پس از دیگری در خون خود طعم گس مرگ را می‌چیشدند. ادامه مطلب:

  در فلسفه ارسطو رابطه‌ی ماده و صورت، رابطه‌ای درونی است و هستی شناسی آن‌ها در هم گره خورده است. هرصورتی ماده‌ای دارد و هیچ ماده‌ای بی‌صورت نیست. بسط ایده ارسطو در نقاشی‌های گوستاوکلیمت این رابطه را به رابطه‌ی ماده -موضوع پیوند می‌دهد و این پرسش را پیش می‌کشد که اهمیت ماده در نقاشی چیست؟ و موضوع تا چه اندازه مرزهای معناییش را بر ماده استوار می‌کند؟ ادامه مطلب: گوستاو کلیمت؛ ماده-صورت / خوانش ت