مطالب تحلیلیِ سینمای ایران

  «فیلم "دوزیست" محصول سال ۱۳۹۸ به نویسندگی و کارگردانی برزو نیک‌نژاد از جمله فیلم‌های با زمینۀ اجتماعی است که در بخش سودای سیمرغ سی‌وهشتمین جشنوارۀ فیلم فجر به نمایش درآمد. سعید خانی، تهیه‌کنندگی فیلم را بر عهده دارد و بازیگرانی همچون جواد عزتی، هادی حجازی‌فر، پژمان جمشیدی، ستاره پسیانی، مانی حقیقی و استاد سعید پورصمیمی در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. فیلم، زندگی یک پدر و پسر در جنوب شهر تهران

  در قسمت قبلی مقاله که می‌توانید آن را در اینجا مطالعه کنید، به تفاوت‌های موج‌های سینمایی شکل گرفته در سینمای جهان و آن‌چه در ایران با نام موج نوی سینمایی خطاب شده است بپردازیم. دو شاخصه بارز موج‌های نوی سینمای جهان عدم وابستگی به نهادهای قدرت و حتی جریان غالب سینمایی زمانه خود و مباحث نظری سینما بود که به طور اختصار مورد تحلیل قرار گرفت. حال در این قسمت به دو شاخصه مهم دیگر خواهیم پرداخت.  

  یکی از سوال‌های اولیه که ممکن است ذهن مخاطب سینمایی را درگیر کند این است چنین عناوینی (موج نو) چگونه شکل می‌گیرند و چه اهمیتی دارند؟ در همین ابتدا باید گفت عنوان‌ها یا از یک بیانیه و حول یک محور مشترک برای گروه سینمایی ایجاد می‌شوند یا این‌که تنها خاصیت ژورنالیستی دارند که ممکن است نو یا به تقلید روی چیزی گذاشته شده باشند. عنوان «موج نو» اولین بار در پژوهشی جامعه‌شناسانه –که ارتباطی نیز با سی

«خروج»؛ تازه‌ترین ساخته‌ی ابراهیم حاتمی‌کیا آن‌چنان که از نامش برمی‌آید، انتظار ساخت اثری معترضانه را در دل مخاطبش فراهم ساخت، اما حاصل سکون است و فیلمسازی که برخلاف توانایی در بیان اعتراضات به شکل شفاهی، نتوانست با زبان سینما در قالب درامی جاده ای دیدگاهش را نسبت به ساختار سلطه‌گر قدرت ‌و در اینجا دولت‌ فریاد بزند. ادامه مطلب: نقد فیلمنامه و ساختار فیلم خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا؛ بزن

  جبر که می‌آید پا را به زمین گره می‌زند، چشم را از دیدن محروم می‌کند، گوش را از شنیدن آواها می‌زداید، و دست را از یازیدن بلندی‌ها کوتاه می‌کند. اما نه می‌توان از دل هوس شنیدن آواز رنگی زندگانی را زدود و نه جرقه‌ی روشن تماشا را خاموش کرد. دست که کوتاه بشود گاه برسرعت قدم‌ها افزوده می‌شود و پا که بایستد هوس پروازش طغیان می‌کند. قدم‌های ناتوان در تمنای پیش رفتن و دستان خالی فقیر در داشتن نداشته ه

  اصغر فرهادی کارگردانی است که بیشترین موفقیت را در تاریخ سینمای ایران کسب کرده، شاید سیاست جهانی برایش چندان جذاب نباشد؛ اما سیاست جهانی به او علاقه‌مند است. در 27 ژانویه سال 2017 کمتر از یک هفته به اینکه «فروشنده» هفتمین فیلم فرهادی برای اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان کاندید شود؛ رئیس جمهور ترامپ فرمان اجرایی 13769 -که این فرمان بیشتر به ممنوعیت‌هایی برای مسلمانان شناخته می‌شود- را امضا کر

کمال تبریزی شهرت خود را به دلیل شوخی با موقعیت‌ها و تیپ‌هایی دارد که روی کاغذ خط قرمز محسوب می‌شدند و به همین سبب او توانست کمدی خود را چند پله جلو ببرد. «لیلی با من است» اوج شوخی با موقعیت رزمندگان، اعتقادها و بی‌اعتقادی‌ها، رشادت و ریا بود و شاید هنوز در میان کارهای اکران شده او بهترین باشد. «شیدا» نیز شوخی‌های خوبی را در کنار یک داستان عاشقانه میان مجروح جنگ و پرستار داشت و «مارمولک» موقعیت او