برگردان شعر «آدم های پوک» سروده تی اس الیوت

 

آقا کرتز - مرده¹ / یک پنی برای گای پیره²

یکم

ما آدم‎هایی پوکیم

آدم‎هایی پوشالی

خمیده بر هم

 

با کله‌هایی انباشته از کاه. افسوس

5صدای خشکمان وقتی

نجوا می‌کنیم با هم

آرام و بی‌معنی است

همچنان که موییدن باد در علفزار خشک

یا سریدن پاهای موش بر شیسشه‌ی شکسته

10در دنگال خشکمان.

***

هیئتی بدون شکل، سایه‌ای بدون رنگ،

قدرتی بی‌اراده، اشاره‌ای بدون حرکت.

***

آن‎ها که رسيده‌اند

با چشمان تیز به قلمرو مرگ

15به یادمان می‌آورند- اگر یادشان باشد- نه مانند روانهای

سرگردان و زمخت، بلکه

مانند آدم‎هایی پوک

آدم‎هایی پوشالی.

 

دوم

 

چشمانی که جرأت ندارم در رؤیا دیدار کنم،

20در قلمرو رؤیایی مرگ

آشکار نمی‌شوند:

آنجا چشمها

روشنایی خورشید بر ستونی شکسته‌اند

آنجا درختی در هم می‌پیچد

25و صداهایی هست

در آواز باد

دورتر و باوقارتر

از ستاره‌ای رو به خاموشی.

***

بگذار نزدیک‎تر نباشم

30در قلمرو رؤیایی مرگ.

بگذار من هم بپوشم

چنین جامه‌های بدل دلخواه را

پوستین موش، پوست کلاغ، تکه‌چوبهای مصلوب

در کشتزاری،

35با کرداری آن چنان که باد می‌طلبد،

نه نزدیک‎تر-

***

نه آن آخرین دیدار

در قلمرو سایه‌روشن.

 

سوم

 

این است سرزمین مردگان

40این است سرزمین کاکتوس‎ها

این‎جا تمثال‎های سنگی

سر کشیده‌اند، این‎جا آن‎ها می‌پذیرند

تضرع دستهای مرده‌ای را

در سوسوی ستاره‌ای رو به خاموشی.

***

45آیا چنین است

در قلمرو مرگ:

تنها بیدار می‌شویم

در ساعتی که

از تمنا به خود می‌لرزیم

50و لب‎هایی که در طلب بوسیدن‌اند

به سنگ شکسته نماز می‌گذارند؟

چهارم

 

چشم‎ها این‎جا نیستند

هیچ چشمی این‎جا نیست

در این ستارگان میرا

55در این دره‌ی پوک

این آرواره‌ی شکسته‌ی قلمروهای از دست رفته‌مان.

***

در آخرین میعادگاه

کورمال راه می‌افتیم

از گفت‎وگو می‌پرهیزیم

و بر کرانه‌ی رودخانه‌ای برتافته

60حشر می‌کنیم

نابینا، مگر

چشم‎ها دیگر بار آشکار شوند

همچنان که ستاره‌ای ابدی،

گل‎سرخ هزار برگ

65در قلمرو سایه‌روشن مرگ،

تنها امید

در میان آدم‎های تهی.

 

پنجم

 

دور گلابی خاردار اینجا می‌گردیم

گلابی خاردار گلابی خاردار

70دور گلابی خاردار اینجا می‌گردیم

ساعت پنج بامداد.

***

میان انگاره

و واقعیت

میان حرکت

75و عمل

سایه می‌افتد

چون از آن توست سلطنت⁴.

***

میان ادراک

و آفرینش

80میان هیجان

و پاسخ

سایه می‌افتد

زندگانی بس درازست.

***

میان میل

85و التهاب

میان نیرو

و هستی

میان ذات

و انحطاط

90سایه می‌افتد

چون از آن توست سلطنت.

چون از آن توست

زندگانی بس

چون از آن توست این

95بدین سان جهان پایان می‌گیرد

بدین سان جهان پایان می‌کیرد

بدین سان جهان پایان می‌گیرد

نه به بانگی بلکه با نجوایی.

 

Mistah Kurtz -- he dead

A penny for the Old Guy

 

I

We are the hollow men

We are the stuffed men

Leaning together

Headpiece filled with straw. Alas!

5Our dried voices, when

We whisper together

Are quiet and meaningless

As wind in dry grass

Or rats' feet over broken glass

10In our dry cellar

 

 

Shape without form, shade without colour,

Paralysed force, gesture without motion;

 

Those who have crossed

With direct eyes, to death's other Kingdom

15Remember us -- if at all -- not as lost

Violent souls, but only

As the hollow men

The stuffed men.

 

II

 

Eyes I dare not meet in dreams

20In death's dream kingdom

These do not appear:

There, the eyes are

Sunlight on a broken column

There, is a tree swinging

25And voices are

In the wind's singing

More distant and more solemn

Than a fading star.

 

Let me be no nearer

30In death's dream kingdom

Let me also wear

 

 

Such deliberate disguises

Rat's coat, crowskin, crossed staves

In a field

35Behaving as the wind behaves

No nearer --

 

Not that final meeting

In the twilight kingdom

 

III

 

This is the dead land

40This is cactus land

Here the stone images

Are raised, here they receive

The supplication of a dead man's hand

Under the twinkle of a fading star.

 

45Is it like this

In death's other kingdom

Waking alone

At the hour when we are

Trembling with tenderness

50Lips that would kiss

Form prayers to broken stone.

IV

 

The eyes are not here

There are no eyes here

In this valley of dying stars

55In this hollow valley

This broken jaw of our lost kingdoms

 

In this last of meeting places

We grope together

And avoid speech

60Gathered on this beach of the tumid river

 

Sightless, unless

The eyes reappear

As the perpetual star

Multifoliate rose

65Of death's twilight kingdom

The hope only

Of empty men.

 

V

 

Here we go round the prickly pear

Prickly pear prickly pear

70Here we go round the prickly pear

 

At five o'clock in the morning.

 

Between the idea

And the reality

Between the motion

75And the act

Falls the Shadow

For Thine is the Kingdom

Between the conception

And the creation

80Between the emotion

And the response

Falls the Shadow

Life is very long

Between the desire

85And the spasm

Between the potency

And the existence

Between the essence

And the descent

90Falls the Shadow

For Thine is the Kingdom

For Thine is

Life is

 

For Thine is the

 

95This is the way the world ends

This is the way the world ends

This is the way the world ends

Not with a bang but a whimper.

 

 

 

---

يادداشت‎هاي آدم‎هاي پوك

 

1. گفته‌ي پسربچه‌اي كه خبر مرگ كرتز، يكي از مسئولين شركتي تجارتي در آفريقا را مي‌دهد.

نگاه كنيد به: جوزف كنراد، دل تاريكي.

2. گاي فاكس (Guy Fawks)يكي از كساني بود كه سال 1605 در عملياتي موسوم به توطئه‌ي باروت در عهد جيمز اول شاه انگيس قصد داشت مجلس عوام را با باروت منفجر كند. او و همدستانش دستگير و در پنجم سپتامبر اعدام شدند. در جشني كه هر ساله در اين روز برگزار مي‌شود، بچه‌ها آدمكهاي پوشالي گاي فاكس را مي‌سازند و براي خريد وسايل جشن از رهگذران سكه مي‌گيرند.

3.اشاره به: ويليام شكسپير، تراژدي ژوليوس سزار، پرده‌ي چهارم، صحنه‌ي 2.

اما آدمهاي پوك مانند اسباني چموش هنگام بيكاري

باشكوه جلوه مي‌نمايند و قول ازخودگذشتگي مي‌دهند.

4. نگاه كنيد به: عهد عتيق، تواريخ ايام، 29، 19.