اقدام جالب گوگل در تغییر لوگو به چهره یک بازیگر آلمانی، زن اغواگر تاریخ سینما که همینگوی نیز فریفته او بود

سایت گوگل بر اساس تغییراتی که ممکن است در روزهای مختلف سایت در لوگو خود بدهد لوگو خود را به شکل آبی رنگ با چهره مارلنه دیتریش درآورد.

 

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، در صد و شانزدهمین سالروز مارلنه دیتریش بازیگر و خواننده آلمانی سایت گوگل در اقدامی جالب تصویر لوگو خود را آبی رنگ همراه با تصویر فرشته آبی سینما کرد. 

 

مارلنه دیتریش Marlene Dietrich در 27 دسامبر 1901 برلین آلمان به دنیا آمد. او به‌عنوان نخستین هنرپیشه زن آلمانی موفق پا به هالیوود گذاشت و راه را برای دیگران هموار کرد. دیتریش و جوزف فون اشترونبرگ کارگردان شهیر سینما دو نام جدا ناشدنی به شمار می‌روند. او پس از بازی در نقش لولا لولا خوانندة کاباره در فیلم ماندگار «فرشته آبی» در 1929 محبوبیتی جهانی یافت. هم اشترونبرگ و هم دیتریش از 1930 تا 1935 با پارامونت قرارداد بستند و شش فیلم به یادماندنی دیگر چون مراکش، رسوایی، قطار سریع‌السیر شانگهای، ونوس بلوند، ملکه اسکارلت و شیطان یک زن است را کار کردند. دیتریش در فیلم‌های کارگردانان مهمی چون آلفرد هیچکاک، بیلی وایلدر، اورسن ولز، ارنست لوبیچ و استنلی کرامر ظاهر شد که از مهمترین آن‌ها می‌توان به «تماس شیطان» اشاره کرد.

 

ماری ترز آرنبوم در کتاب خود با نام "‌مارلنه دیتریش، سبک، فیلم‌ها و زندگی او" چنین سوالی را مطرح می کند: «چگونه دختربچه‌ی شاد و شنگولی که در ابتدای دهه‌ی بیست در برلین، مجالس خانوادگی را با رقص و آوازش گرم می‌کرد، به شاه‌چهره‌ی "خونسرد" سینمای آلمان و جهان بدل شد؟» همین چهره یخی با صدایی گرفته و بیزار از زندگی همه را افسون کرده بود. دیتریش با کت و شلوار با ظاهری عجیب، با نقش‌ها و زندگی پر سر و صدایش یکی از پرآوازه‌ترین ستارگان سینماست که ارنست همینگوی تا رونالد ریگان عاشق او بودند و او را می‌ستودند. کنت تینان صدای دیتریش را «بعد سوم» وجودش نامید و ارنست همینگوی دربارهٔ او گفت «اگر او چیزی جز صدایش نداشت، می‌توانست قلبت را با آن بشکند».

 

رابطة دیتریش با آلمان، رابطه‌ای خالی از انتقاد و جنجال نبود. بسیاری معتقد بودند که او با ترک آلمان و نیز اجرای کنسرت‌های متعدد برای سربازان آمریکاییِ در حال جنگ با وطنش، به میهن خود خیانت کرده است.

 

این ستاره‌ی جهانی، هنگامی که در سال ۱۹۶۰، برای برگزاری کنسرتی به برلین بازگشت، با واکنش منفی برخی از آلمانی‌ها روبرو شد. اعتراض‌کنندگان حین اجرای برنامه، فریاد می‌زدند: "مارلین، ‌به‌خانه‌ات برگرد!" اینان از ویلی برانت، که در آن زمان شهردار برلین بود و از دیتریش نیز استقبال گرمی به عمل آورده بود، انتقاد می‌کردند.

 

او آهنگ‌های زیادی را همانند «Lili Marleen» برای سرگرم کردن نظامیان ضبط کرد و در جبهه‌های الجزایر و فرانسه در جلوی آلمان‌ها آن را می‌خواند. دیتریش برای این کارهایش از دولت آمریکا مدال آزادی گرفت. همچنین از دولت فرانسه مدال افتخار شوالیه را دریافت کرد.

 

با وجود اینکه آکادمی اسکار روی خوش به این بازیگر افسانه‌ای نشان نداد و تنها یک بار برای مراکش او را کاندید کرد، انستیتو فیلم آمریکا AFI دیتریش را در لیست بهترین ستاره‌های زن تمام دوران‌ها در رتبه نهم قرار داد. دیتریش در ششم می 1992 در 90 سالگی در پاریس درگذشت.