پادشاهی حیوانات در فرهنگ اسلحه و زور

 

 

 

فیلم قلمرو پادشاهی حیوان Animal Kingdom ساخته دیوید میچاد محصول استرالیا عنوان خود را در همان ابتدا تشریح می‎کند. مادری که به دلیل مصرف بیش از حد هروئین، اُوردوز می‎کند و فرزند هفده ساله‎اش نزد مادربزرگ (جکی ویور) و برادران مادرش می‎رود. تیتراژ فیلم افراد جنایت کار را نشان می‎دهد که سرقت می‎کنند، عرضه مواد مخدر دارند و به سادگی آدم می‎کشند. آدمیانی به تصویر کشیده می‎شوند که همانند حیوانات به دنبال درنده خویی و کشتن دیگران هستند.

خانواده مادر جی (جیمز فرشویل) همه گروهی سارق و فروشنده مواد مخدر هستند. جی باید به مرور زمان به نوعی با شغل خانواده مادری خود کنار بیاید. مادربزرگ و چهار فرزندش مانند قصه‎های عامیانه قدیمی می‎باشند. مادری که نسبت به فرزندانش نفوذ خاصی دارد و حتی به برخی از آن‎ها به نوع دیگری عشق می‎ورزد. این رابطه در فیلم‎های زیادی دیده شده است. از دالتون‎ها و مادرشان گرفته تا چهار برادر که به دنبال قاتل مادرشان می‎باشند. نوع رابطه مادر با فرزندانش به گونه‎ای است که می‎توان با استفاده از نظریات فروید آن را تفسیر کرد.

 

 

جی چگونه می‎تواند در کنار چنین خانواده‎ای احساس آرامش کند. کرگ (سولیوان استپلتون) او را با خود به گشت با خودرو می‎برد. در مسیر دو جوان مزاحمت ایجاد می‎کنند و در برخوردی کوچک کرگ از جی می‎خواهد از اسلحه استفاده کند.

کرگ: «برو بهش بگو کی شاهه.»

پس از اینکه دو جوان اسلحه را می‎بینند پا به فرار می‎گذارند. اسلحه تمثیلی از عرضه داشت قدرت در جوامع غربی است. جوامعی که اسلکه تعیین قدرت می‎کند. در فیلم ساطور، دنی ترخو ساطور خود را رئیس می‎داند نه خود.

کرگ: «چه حسی داشت؟ حس قدرت؟!»

باز هم عنوان فیلم خودنمایی می‎کند. در صحنه دیگر شاهد بازگشت پاپ هستیم. پاپ و کرگ مانند دو بچه شیر –همچون انتهای تیتراژ فیلم که چند شیر را نماد سلطان حیوانات نشان می‎دهد- به سر گوش یکدیگر می‎پرند و مادرشان لبخند رضایتی از جمع فرزندان و تسلط خود بر لب دارد. البته پاپ مانند سه پسر دیگر تحت نفوذ مادرشان نیست. او تمایل دارد خود را طوری نشان دهد که دیگر تحت نفوذ مادر نیست.

آرامش خانواده زیاد ادامه ندارد. فرزند بزرگتر خانواده باز (جوئل ادگرتون) می‎خواهد از کار‎های خلاف کنار کشیده و درکنار همسرش زندگی آرامی را داشته باشد. او به ضرب گلوله پلیس کشته می‎شود. حال، پاپ خود را بزرگ خانواده می‎داند و سعی می‎کند از حوزه نفوذ مادر خود را بیرون بکشد. در اولین اقدام جی را زیر نفوذ خود گرفته و کاری می‎کند یک اتومبیل را ربوده و برای قتل دو پلیس حاضر کند. کشتن دو پلیس سبب می‎شود آن‎ها در دردسر بزرگی گرفتار شوند. با نداشتن مدارک کافی هر سه نفر آزاد می‎شوند اما بازی پلیس با جی سبب می‎شود بازهم پای مادر به عنوان محور اصلی وسط کشیده شود. وقتی همه در زندان برای روز دادگاه آماده می‎شوند مادر از پلیسی می‎خواهد جی را کشته تا شهادت ندهد. جی فرار می‎کند و در دادگاه به نفع خانواده صحبت می‎کند. جی دوباره خانواده را دور هم جمع می‎کند به جمع آن‎ها باز می‎گردد و در حالی که پاپ می‎خواهد از او تشکر کند به ضرب گلوله او را می‎کشد. مادر هیچ واکنشی نشان نمی‎دهد. جی در آغوش مادربزرگ قرار می‎گیرد. مادر پسری را که او را سرباز زده نمی‎خواسته است و تنها پسری را می‎خواهد که بتواند نفوذ خاصی برای او داشته باشد. جی جای یکی از پسران مادربزرگ را می‎گیرد.

پادشاهی حیوانات علاوه بر به نقد کشیدن فرهنگ جنایت کاران غربی، به پلیس هم نقد خاصی را وارد می‎کند. پلیسی که باید حافظ جان و مال افراد آن سرزمین باشد، خود دست به جنایت می‎زند، رشوه می‎گیرد و پلیس مبارزه با مواد مخدر خود به ابزار فروش آن بدل می‎گردد. البته هیچ فرهنگی را کارگردان مطلق به تصویر نکشیده است و در کنار آن‎ها پلیسی همچون لکی (گای پیرس) هم وجود دارد و در نزدیکی خانواده جی خانواده دوست آن‎ها هم کاملا در تضاد با فرهنگ آن‎ها قرار دارند.