گزارش نشست نقد و بررسی فیلم «یک سطر واقعیت» / همایون ارشادی: این فیلم هشداری است به همه ما

به گزارش آکادمی هنر، جلسه پرسش و پاسخ فیلم یک سطر واقعیت با حضور علی وزیریان کارگردان، جواد نوروز بیگی تهیه کننده، همایون ارشادی، مهراوه شریفی نیا  و حسین یاری بازیگران و مازیار فکری ارشاد منتقد، برگزار شد. 

در ابتدای این نشست وزیریان در خصوص متفاوت بودن این فیلم نسبت به فیلم های دیگرش گفت: هر کدام از این فیلم‌ها برای مقاطع خاصی بوده و بخشی از این فیلم‌ها بازتابی از اتفاقات جامعه بوده است.

وی ادامه داد: خیلی از مسائلی که در این فیلم مطرح می‌شود، در طول این سال‌ها دیده‌ام. مسائل مطرح شده در این فیلم بخشی از مشکلاتی است که بچه‌های مطبوعاتی با آن رو به رو هستند. یادم می‌آید وقتی با آقای نوروزبیگی دنبال سرمایه گذار می‌گشتیم، خیلی‌ها می‌گفتند این مساله چقدر دغدغه مردم است. اما ما فکر کردیم که این فیلم وضعیت گروهی از مردم را که به مسائل فرهنگی می‌پردازند، نشان می دهد.

این کارگردان سینما همچنین افزود: این فیلم تنها مختص به مطبوعاتی‌ها نیست. موضوع این فیلم می‌تواند درباره خیلی از اهالی فرهنگ و هنر باشد. من سال‌ها به عنوان طراح و گرافیک در حوزه مطبوعات فعالیت می‌کردم و شاهد مشکلات این حوزه از نزدیک بودم. اگر قرار باشد فیلم فقط درباره مطبوعاتی‌ها می‌بود، مخاطبانش خیلی محدود می‌شدند.

همایون ارشادی از بازیگران این فیلم در پاسخ به اعتراض خبرنگاران گفت: این فیلم هشداری است به همه‌مان. چون هر انسانی اشتباه می‌کند.

در ادامه این جلسه جواد نوروزبیگی نیز در دفاع از فیلم، گفت: این اتفاق جدیدی است که در دنیای جدید امروز می‌افتد و برای خیلی‌ها هم پیش آمده است. این قصه یکی از آسیب‌های اجتماعی را شرح می‌دهد.

مازیار فکری‌ارشاد منتقد و نویسنده سینما نیز در نقد این فیلم، عنوان کرد: بزرگ‌ترین معضل سینمای ایران، این است که فیلم‌های ایرانی با واقعیت فاصله دارد.  تصویری که در این فیلم از روزنامه نگاری می‌بینیم با آنچه به صورت واقع اتفاق می‌افتد، فاصله دارد. فضایی که در تا امروز در دفتر نشریات دیده‌ایم با واقعیت فاصله دارد. مثلا این میزان نشریه برگشتی خیلی عجیب است و من بعد از این همه سال کار کردن چنین تصویری را از دفتر نشریات ندیدم.

این منتقد ادامه داد: جدی‌ترین نقد من به فیلم موضوع وبلاگ نویس‌هایی است که در فیلم به آنها پرداخته شده اما در ادامه این مساله به فراموشی سپرده شد. این کار مصداق بارز راهنما زدن به چپ و پیچیدن به راست است.