گزارش نشست نقد «میگرن» / شجاعی فرد: قصه میگرن از همسایگان نزدیکم برداشت شده است.

 

جلسه پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «میگرن» عصر امروز با حضورپانته‌آ بهرام ، هنگامه قاضیانی، مانلی شجاعی‌فرد، افشین هاشمی، بهرام دهقانی تدوین‌گر، شهرام خرازی‌ها منتقد، محمود گبرلو مجری کارشناس و جمع کثیری از اهالی رسانه در سالن سعدی مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

 

به گزارش آکادمی هنر، در ابتدای این نشست «مانلی شجاعی‌فرد» کارگردان فیلم گفت: این اولین فیلم بلند سینمایی من بود که مثل سایر فیلمسازان، چندین بار آن را بازنویسی کردم که در نهایت، فیلمی شد که امروز ما در کنار سایر مخاطبان آن را دیدیم. باید بگویم سوژه این کار از نزدیک‌ترین همسایه‌های من شکل گرفته و سه همسایه در کنار یکدیگر بودند که «میگرن» را روایت کردند.

وی ادامه داد: «میگرن» قصه‌ متفاوت سه زن از سه طبقه فرهنگی را روایت می‌کند که هر کدام دردهایی را در زندگی‌شان دارند اما این را باید بگویم که حدود 15 دقیقه از فیلم ما کم شد واین جریان، لطمه‌ای بزرگ به قصه زد که در جایی مخاطب احساس می‌کند چیزی از قلم جا افتاده است.

شجاعی‌فرد اظهار داشت: این فیلم اولین تجربه بلند سینمایی من بود و برایم بسیار ارزش داشت که در جشنواره به نمایش درآید، اما اگر فیلم اولی نبودم، شاید پافشاری بیشتری می‌کردم تا کم‌تر اصلاحیه بخورد، گرچه چیزی حدود هشت اصلاحیه به این فیلم وارد شد.

وی در پاسخ به این که چرا سه شخصیت معمولی زنانه را در فیلم روایت کرده است، افزود: من سه همسایه داشتم که صداهای ضبط شده آنها را نگه داشته بودم و یکی از دلایلی که باعث شد تا این فیلم کلید بخورد، همین صدای ضبط شده شخصیت گوهر، هنگامه و پانته‌آ بود و به هیچ وجه قصد نداشتم با این فیلم به مخاطب را ارشاد کنم فقط می‌خواستم بگویم که اگر زن در جامه دچار مشکلات خانوادگی شود، چه می‌کند.

در ادامه مراسم هنگامه قاضیانی گفت: تاثیر «میگرن» برروی من باعث شد که تا 7 ماه به‌لحاظ روحی درگیر فیلم باشم و سعی کردم نقش مادری را ایفا کنم که از کودک خود غافل شده، وظیفه مادری خود را فراموش کرده و درگیر دغدغه‌های مالی زندگی شده است.

در ادامه این نشست، پانته‌آ بهرام افزود: «میگرن» یکی از بهترین کارهایی است که من داشته‌ام و پشت صحنه خوب و ماندنی آن را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد.

در پایان شهرام خرازی‌ها منتقد سینما خاطرنشان کرد: این فیلم به‌شدت وابسته به ادبیات است و در جاهایی فیلم از سینما دور می‌شود. ترسیمی از موقعیت اجتماعی زن در زندگی امروزی است که نقاط ضعف و مثبتی هم دارد.