71اُمین جشنواره آوینیون با ژولیت بینوش

 

 

هفتاد و یک سال برگزاری جشنواره آوینیون و ابعاد حیرت انگیزش- که در ماه ژوئیه، صدها هزار نفر را به این شهر تاریخی زیبا در جنوب فرانسه می کشاند؛ با ده ها هزار نوبت اجرای تئاتر، رقص، پانتومیم، سیرک و کمدی تک نفره طی حدود یک ماه از بام تا شام- آن را در کنار ادینبورگ به بزرگ ترین جشنواره هنرهای نمایشی جهان بدل می کند.

جشنواره آوینیون که آخرین روزهای خود را سپری می کند، امسال میزبان پنجاه اثر در بخش اصلی و ۱۴۸۰ اثر در بخش Off است. آثار شرکت کننده در بخش اصلی از کشورهای مختلف دنیا به این جشنواره دعوت می شوند، اما در بخش Off که در واقع بخش جنبی محسوب می شود، جدای از مراکز تئاتری شناخته شده، هر گروهی می تواند با کرایه یک تالار- که گاه حتی می تواند یک کافه یا کلیسا هم باشد- به اجرای اثر خود بپردازد.

 

نکته جالب اینکه وجود تعدد آثار، غالب اجراها با تماشاگرانی مشتاق روبرو می شوند که گاه حتی ساعت ها در صف می ایستند و گاه در تالارهای بسیار کوچک با درجه حرارت زیاد به تماشای نمایشی می نشینند که بلیت آن را با قیمتی نه چندان ارزان خریده اند.

 

جشنواره امسال یک چهره ویژه دارد. ژولیت بینوش که شش سال پیش به همراه اکرم خان در جشنواره آوینیون اجرا داشت، بار دیگر با اثری به نام باربارا به این جشنواره بازگشته است؛ با همراهی الکساندر تارو به عنوان نوازنده پیانو و تلاشی برای روایت زندگی و اندوه زنی خواننده به نام باربارا

 

ایرانی های جشنواره

 

سال گذشته برای اولین بار تئاتری از ایران به بخش اصلی جشنواره دعوت شده بود ("شنیدن" اثر امیر رضا کوهستانی)، اما امسال این بخت از هنرهای نمایشی ایران دریغ شده است.

 

در بخش Off ، از ایران گروه تئاتر سایه با نمایشی به نام "دروازه" نوشته و کارگردانی مهدی مشهور شرکت داشت؛ نمایشی که به مدت پنج روز اجرا شد و روایت دو زن اهل خاورمیانه بود که تجربه مهاجرت خود را به زبان می آورند.

 

در همین تالار کوچک نمایش دیگری به نام "برخورد" اثری از سحر شاهگلدی و مانلی وفاداری دو بار اجرا شد؛ اثری باز با مضمون مهاجرت که این بار درباره کودکی است که حین مهاجرت جانش را از دست می دهد.