تنور جشنواره پلیس در آخر خط گرم شد: آقا یوسف سالن را پر کرد

سیزدهم تیرماه 1390 - روز سوم چهارمین دوره‎ی جشنواره‎ی فیلم پلیس

سومین روز جشنواره فیلم پلیس را می‎توان آخرین روز این جشنواره لقب داد زیرا هم فیلم‎های مهم اکران شد و هم روز بعدی جوایز تقسیم می‎شوند. روز سوم دو فیلم مهم مرهم ساخته علیرضا داودنژاد و آقایوسف ساخته دکتر علی رفیعی در این جشنواره اکران شد. جشنواره‎ای که دو روز قبلی را آن‎چنان شکوهمند پشت سر نمی‎گذاشت با اکران آقایوسف بیش از نود درصد صندلی‎های خود را پر دید. مخاطبین سینما نشان دادند اگر فیلم‎های مهم اکران شود هم‎چنان علاقه‎مند حضور در سالن‎های سینما هستند. این پیامد نکات خاصی را برای برگزار کنندگان جشنواره پلیس به همراه دارد که برای حضور فیلم‎هایی چون گزارش یک جشن و اسب حیوان نجیبی است بیشتر تلاش می‎کردند و آن زمان با جشنواره پر رونق‎تری روبرو می‎شدند.

 

مرهم یکی از فیلم‎های موفق جشنواره فجر بود که در جشنواره شهر هم مورد تمجید قرار گرفت حال با توجه به فیلم‎های اکران شده می‎توان گفت مرهم در این جشنواره هم می‎تواند رقبای دیگرش را کنار بزند. اگر مرهم را از نظر سینمایی هم کنار بگذاریم از نظر موضوعیت این دوره یعنی تم اجتماعی آن از سایر فیلم‎های این دوره قوی‎تر است.

 

فیلم دیگری که در این روز اکران شد اولین اثر امیر ثقفی یعنی مرگ کسب و کار من است بود که متأسفانه بدون داشتن هیچ قصه‎ای سه نفر را در برف اسیر کرده بود تا از لوکیشن‎های چشم‎نواز فیلم بگیرد و راه و بیراه تراولینگ کند از مناطقی که مردمش به سختی در ارتفاعات پربرف گذران زندگی می‎کنند. البته کار اول را می‎توان به حساب تجربه کسب کردن گذاشت و ثقفی وقت زیادی برای تجربه دارد.

 

فیلم بعدی آقایوسف که همراه تنی چند از نویسندگان این پایگاه برای تماشای آن این روز به سینما فلسطین رفته بودیم به جشنواره حسابی رونق بخشیده بود. مخاطبین زیادی برای دیدن دومین اثر دکتر رفیعی به سینما فلسطین آمده بودند. فیلمی که در تعریف قصه خود با لکنت مواجه بود و دیر وارد آن شد، به جذابیت رسید آن را به یک شوخی تبدیل کرد و با پایانی باز آن را رها کرد. فیلم به نوعی از پیرامون مرد تئاتری ایران که در سینما کم‎تجربه است برمی‎آید. تفاوت نسل‎ها که از تضاد سلیقه‎ها گذشته و حال جوانان یا حرمت خانواده را نگه نمی‎دارند و در مقابل ارزش‎های قدیمی سرکش هستند. میزانسن تئاتری او و بازی‎ها چشم‎نواز بود اما متأسفانه گریم تئاتری ابدا پاسخ‎گوی سینما نیست. فیلم رفیعی با این‎که نتوانست ما را راضی کند اما لااقل از خیلی از فیلم‎های دیگر بهتر بود.

 

پایان‎بخش این روز فیلم پرتقال خونی جدیدترین ساخته سیروس الوند بود که به خوبی وجه سرگرمی سینما را بلد بود و متأسفانه این بار عقب‎گرد بدی داشته است. فیلم‎نامه پیمان عباسی بسیار از سال نود عقب‎تر است و بازی بسیار اغراق شده حامد بهداد چنان به آن لطمه زده که فیلم بدل به شکست عجیبی برای فیلمساز کهنه‎کار سینمایی شود.