7 کارگردان زنی که در ساندنس به سینمای جهان معرفی شدند

در 35 سال گذشته استعدادهای مختلفی از جشنواره ساندنس آمریکا به جهان معرفی شدند که در این میان نام 7 زن دیده می‌شود.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، اولین بار در سال 1984 ماریسا سیلور با فیلم «به اندازه کافی مسن» به عنوان یک کارگردان زن و آخرین زن، دبورا گرانیک در سال 2010 با «زمستان استخوان‌سوز» بود که در ساندنس مورد ستایش قرار گرفتند. در 35 سال برگزاری این رویداد مهم تنها 7 زن به عنوان استعداد معرفی شدند که جز دبورا گرانیک هیچکدام نتوانستند فیلم ماندگار دیگری بسازند.

هالیوود ریپورتر این برندگان را کنار هم جمع کرده و در کنار عکس فوق که از آن‌ها به یادگار گرفته جملاتی را نیز از این کارگردانان نقل کرده است. در زیر بر اساس شماره زیر هر شخص آن‌ها را معرفی می‌کنیم:

شماره 1- جویز چپرا (1986 | Smooth Talk)
چپرا با فیلم کوتاه مستندی به نام «درس‌های موسیقی» در چند جشنواره درخشید تا با اولین فیلمش به ساندنس راه یابد و پس از ستایش از ساندنس در 1986 دیگر نتوانست هیچ فیلم مهمی بسازد و در نهایت برای شبکه‌های تلویزیونی تله‌فیلم یا مستند ساخت.

شماره 2- کورتنی هانت (Frozen River | 2008)
هانت موفقیتش با رودخانه یخ‌زده به مراتب بیشتر بود و کاندید بهترین فیلمنامه اسکار نیز شد اما دیگر هیچ موفقیتی کسب نکرد و تا به حال تنها یک فیلم سینمایی متوسط با بازی کیا نوریوز و رنه‌زلوگر ساخته است.

شماره 3- ماریسا سیلور (Old Enough | 1984)
سیلور جزء معدود کارگردان این فهرست است که پس از موفقیت در ساندنس حداقل توانست 3 فیلم بلند سینمایی بسازد اما اغلب فیلم‌هایش از سطح کیفی خوبی برخوردار نبودند و تنها افتخار کارنامه اش همان جایزه بهترین فیلمنامه ساندنس است.

شماره 4- ژیل گودمیلو (Waiting for the Moon | 1987)
گودمیلو پیش از اینکه به ساندنس راه یابد مستندساز خوبی بود و برای یکی از مستندهایش در سال 1974 کاندید اسکار شد اما پس از کسب موفقیت با اپیزود انتظار برای ماه در یک مجموعه شش قسمته دیگر نتوانست موفقیتی کسب کند.

شماره 5- دبورا گرانیک (Winter's Bone | 2010)
آخرین زن مورد ستایش قرار گرفته شاید بهترین فیلمساز این فهرست نیز باشد. زمستان استخوان ساز توانست نامزد 4 جایزه اسکار شود و گرانیک به عنوان یک فیلمساز مهم شناخته شود اما دوری از سینمای داستانی او را نیز از یادها برد تا این‌که سال 2018 با «ردی برجای نگذار» بازگشت و توانست رکورد 100 درصد نقد منتقدان را کسب کند و روتن تومیتوز فیلمش را در جایگاه اول سال قرار دهد. گرانیک در هر دو فیلم نشان داده شاخصه‌های مشترکی را دنبال می‌کند.

شماره 6- ربکا میلر (Personal Velocity: Three Portraits | 2002)
میلر کارش را با یک فیلم مستقل به نام آنجلا در سال 1995 آغاز کرد و نکته جالب اینکه پس از درخشش در سال 2002 لوح فشرده فیلم آنجلا با عنوان برنده ساندنس منتشر شد. او پس از درخشش در ساندنس 3 فیلم داستانی دیگر ساخته که شاید مهمترین آن‌ها «نقشه مگی» 2015 با بازی گرتا گرویک، اتان هاوکی و جولین مور باشد.

شماره 7- نانسی ساووکا (True Love | 1989)
ساووکا پس از «عشق حقیقی» دو فیلم داستانی دیگر ساخت که به هیچ وجه مورد توجه هیچ محفلی قرار نگرفت و جذب تلویزیون شد و بیشتر اپیزودهای مختلف سریال‌ها را نوشت و کارگردانی کرد.