سیدنی پوآتیه نخستین بازیگر سیاهپوست هالیوودی درگذشت

سیدنی پواتیه یکی از نمادهای سینما در دوران طلایی‌اش در ۹۴ سالگی از دنیا رفت.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر به نقل از سی‌ان‌ان، سیدنی پوآتیه، بازیگری که با وقار خود و ایفای شخصیت‌های بااخلاق روی پرده سینماها تبدیل به نخستین ستاره سیاهپوست هالیوود و همچنین نخستین مرد سیاهپوست برنده جایزه بهترین بازیگر اسکار شده بود، در ۹۴ سالگی از دنیا رفت.

کلینت واتسون مشاور رسانه‌ای نخست‌وزیر باهاما خبر درگذشت این بازیگر باهامایی آمریکایی را در عصر روز پنج‌شنبه تایید کرد.

در زمانی که نقش‌های مهم برای بازیگران سیاهپوست بسیار نادر بودند، پوآتیه از پس‌زمینه به شدت فقیر و همچنین لهجه غلیظ خود در باهاما فاصله گرفت و به صدر حرفه بازیگری رسید.

او در سال ۱۹۶۳ برای فیلم «زنبق‌های مزرعه» برنده جایزه اسکار شد. در آن فیلم او نقش یک کارگر همیشه در حال سفر را ایفا کرد که به گروهی از راهبه‌ها کمک می‌کند برای خودشان یک محل عبادت بسازند.

بسیاری از شناخته‌شده‌ترین فیلم‌های او به اکتشاف در تنش‌های نژادی آمریکا و تغییرات ایجاد شده پس از جنبش حقوق مدنی این کشور می‌پرداختند. فقط در سال ۱۹۶۷، او در فیلم «در تب‌وتاب شب» نقش کارآگاهی اهل فیلادلفیا را بازی کرد که در شهری کوچک در می‌سی‌سی‌پی با تبعیض می‌جنگد و در «حدس بزن کی واسه شام میاد» در نقش دکتری ظاهر شد که تلاش دارد نظر والدین نامزد سفیدپوستش را جلب کند.

فیلم‌های پوآتیه به سختی در جنوب ایالات متحده پخش می‌شدند و نقش‌هایش محدود به چیزی بود که استودیوهای تحت هدایت سفیدپوست‌ها به آن اجازه تولید می‌دادند. به طور مثال، تابوهای نژادی باعث شد او خیلی نقش‌ها را از دست بدهد اما در نهایت نقش‌های او در دهه‌های پنجاه و شصت میلادی باعث شد مخاطبان ببینند که سیاهپوستان می‌توانند چیزی فراتر از مستخدم باشند و در قالب دکتر، معلم و کارآگاه دیده شوند.

در عین حال، به عنوان تنها مرد نقش اول سیاهپوست دهه شصت هالیوود، او تحت فشارهای بسیاری بود. او اغلب به عنوان نماد باوقار نژاد خود دیده می‌شد و حتی بعضی سیاهپوست‌ها هم انتقاد می‌کردند که او فقط نقش‌های پاک را برای پیروی از سفیدپوستان انتخاب می‌کند.

پوآتیه در مصاحبه‌ای با اوپرا وینفری در سال ۲۰۰۰ گفته بود: مسئولیت عظیمی بود. من آن را قبول کردم و طوری زندگی کردم که نشان دهم به آن مسئولیت احترام می‌گذارم. مجبور بودم. برای اینکه بقیه پشت سرم قرار بگیرند، مجبور بودم کارهای خاصی انجام دهم.