رونمایی از مجسمه‌ی نیک کیو در موزه‌ی نلسون اتکینز

چیدمان مجسمه‌ای از نیک کِیو با عنوان «دارایی» از سوی موزه‌ی هنر نلسون اتکینز خریداری و به نمایش درآمده است.

این مجسمه، نظیر دیگر کارهای مشهور کیو، مضامین نژاد، جنسیت، ظلم، هویت و تاریخ را مورد مطالعه قرار می‌دهد. این اسمبلاژ بزرگ حدود ۱۰۰۰ شی روزمره را شامل می‌شود که به نژاد و نژادپرستی اشاره دارد، و زندگی امریکایی‌های افریقایی‌تبار را به یاد می‌آورد و برای کیو دارای معانی شخصی عمیقی است؛ به عنوان هنرمندی که در میسوری به دنیا آمده و در انستیتو هنر کانزاس سیتی تحصیل کرده است.

کیو می‌کوشد اشیای مسئله‌دار و مشکل‌ساز را بواسطه‌ی استفاده‌ی مجدد از آنها و تغییر بستر نمایش‌شان دگرگون کند. عنوان نمایشگاه، به برده‌داری و چرخه‌ی حیات چیزهای فروخته، مصرف، و دور انداخته شده اشاره دارد. مهم‌ترین عنصر کار، پیکره‌ای ایستاده در کنار یک صندلی واکسی است که به کلیشه‌های نژادی اشاره دارد. پیکره با گل‌ها، شیشه‌های عطر، مهره و منجوق و پرنده‌های سرامیکی تزیین شده است.

در کف گالری هم، جعبه‌های قالب‌گیری قدیمی، حاوی اشیایی قرار دارند که یا بدون تغییر آنجا قرار داده شده‌اند و یا از سوی هنرمند تغییراتی در آنها ایجاد شده است. رییس موزه می‌گوید: «مجسمه‌های نیک کیو به ما یادآوری می‌کنند که اشیا معانی احساسی و اجتماعی زیادی را در بر دارند.» کیو به عنوان فرزند یک مادر مجرد، در فولتون(۱۹۵۹) به دنیا آمد. او اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ تا اوایل ۱۹۸۰ در انستیتو هنر کانزاس در زمینه مُد و نساجی تحصیل نمود. وی تجربیاتی در زمینه‌ی طراحی لباس دارد، و همچنین در اجرای آثار پرفورمنس مشارکت داشته است.

کیو بیشتر برای مجموعه‌ی Soundsuits معروف است. این مجموعه در اصل متشکل از پوشش‌های پیچیده‌ای است که بدن را استتار می‌کنند و تغییر می‌دهند، و نقابی بوجود می‌آورند و پوست دومی می‌سازند که نژاد، جنسیت و طبقه‌ی اجتماعی را پنهان می‌نمایند، و بیننده را وا می‌دارند تا بدون قضاوت بنگرد. این لباس‌ها از شاخه‌ها، دکمه، مهره، اسباب‌بازی، پولک و دیگر اشیای معمولی ساخته می‌شوند. کیو اکنون در شیکاگو زندگی و کار می‌کند و رییس بخش مُد و طراحی مدرسه‌ی هنر انستیتو شیکاگو است.