براساس گزارش منتشر شده از سوی آرت پرایس، فروش هنر معاصر جهانی در سال جاری میلادی تا ماه جولای، در پی کاهش تقاضای مشتریان چینی، یک چهارم کاهش پیدا کرده است.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر و به نقل از آرت دیلی، حجم معاملات امسال، ۱٫۵ میلیارد دلار در مقایسه با ۲٫۱ میلیارد دلار سال گذشته است. بنیانگذار آرت پرایس و مدیر اجرایی آن در گزارش منتشر شده می‌گوید: «بازار، دوره‌ی نسبتا طولانی از تعدیل را تجربه کرده است، که همانقدر ضروری بود که قابل پیش بینی می‌نمود.» اما طبق گزارش علیرغم این رکود، هنر معاصر همچنان یک سرمایه‌گذاری طولانی مدت، با سود مناسب است.

 

این بخش، رشدی معادل ۱٫۳۷۰ درصد را از سال ۲۰۰۰ تجربه کرده و سالانه بازده سرمایه‌ای معادل پنج درصد را در زمان مشابه، در بازاری داشته که در آن تعداد کارهای هنری چهار برابر شده است. بازگشت سرمایه‌ی آثاری که قیمت خریدشان بالای ۲۰ هزار دلار بوده هم به نُه درصد می‌رسد. اما کلکسیونرهای چینی، که در سال‌های اخیر دنیای هنر معاصر را پیش برده‌اند، به هنر مدرن پشت کرده و به کارهای کلاسیک روی آورده‌اند.

 

خریداران چینی کارهایی از مونه، یک اثر از ونگوگ و آثاری از مودیلیانی را به ترتیب به قیمت‌های ۲۱۴، ۶۶ و ۱۷۰ میلیون دلار خریده‌اند. در نتیجه‌ی تغییر اولویت خریداران چینی، چین در رده‌بندی بازار هنر معاصر جهانی به رده سوم، پس از امریکا و بریتانیا، نزول کرده است؛ یا به کلام دقیق‌تر، بعد از نیویورک و لندن، که بیشترین خرید‌های بزرگ در آنها صورت می‌گیرد. خریدها در امریکا و بریتانیا ۶۵ درصد فروش جهانی را تشکیل می‌دهد. ایالات متحده ۵۲۸ میلیون دلار فروش هنر معاصر در یک سال را تجربه کرده است؛ اگرچه این رقم کاهشی ۲۴ درصدی را نشان می‌دهد، اما هنوز هم به تنهایی ۳۸ درصد بازار است. فروش‎ها در بریتانیا هم ۱۰ درصد نزول داشته و به ۳۹۹ میلیون دلار رسیده است. در ماه می، یک کار بدون عنوان از ژان میشل باسکیا، در کریستیز نیویورک به مبلغ ۵۷٫۲ میلیون دلار فروخته شد و رکورد جدیدی برای این هنرمند فقید باقی گذاشت.

 

دو ستاره‎ی دیگر بازار هنر معاصر، جف کونز و کریستوفر وول هم هنوز هر کدام بیش از ۱۰ میلیون دلار کار فروخته‌اند.

 

توضیح تصویر: اثری از Alexej Alexejewitsch که البته تزئینی است.