خولیو لوپارک؛ مهمترین هنرمند زنده‌ی کنتیک آرت و آپ آرت در موزه‌ی هنرِ پرز

موزه‌ی هنر پرز میامی اولین نمایشگاه هنرمند آرژانتینی، خولیو لوپارک، در یک موزه را برگزار نموده است. در این نمایشگاه بیش از ۱۰۰ کار با طیف وسیعی از تجربیات تصویری و فیزیکی خودنمایی می‌کند.

کیوریتور نمایشگاه می‌گوید: «مطالعات لوپارک، درباره‌ی راه‌های به کار گرفتن مردم و قدرت بخشیدن به آن‌ها، تجربه‌ی هنر را از نو تعریف کرده و برداشت تازه‌ای از آن ارائه داده است. متاثر از یک روحیه آرمانی، لوپارک همچنان هنر را آزمایشگاهی اجتماعی می‌داند که قابلیت ایجاد موقعیت‌های غیرقابل پیش‌بینی و جلب مخاطب به روش‌های جدیدی را دارد. مواضع رادیکال او تنها در طول شش دهه‌ی گذشته بوده است که مصداق پیدا کرده‌اند.» لوپارک، که در ۱۹۲۸ در مندوزای آرژانتین متولد شده است، در ۱۹۵۸ به پاریس نقل مکان کرد. در ۱۹۶۰، وی یکی از اعضای موسس گروه هنری Groupe de Recherche d’Art Visuel  بود.

با تاکید بر قدرت اجتماعی اشیا و موقعیت‌های هنری بی‌واسطه و گیج کننده، او می‌کوشد ساختارها و نظام‌هایی را از میان بردارد که مخاطب را از کار جدا می‌سازند. ابداعات او در زمینه‌های نور، حرکت و ادراک در جنبش‌های آپ آرت و کنتیک آرت نقش اصلی را داشت، در حالی که نظریه‌های او در مورد بی‌واسطگی و مشاهده‌گری به عنوان ابزاری برای تغییر اجتماعی و سیاسی، به متاثر ساختن حرکت‌های آوانگارد پاریسی از دهه‌ی ۱۹۶۰ به بعد ادامه داد. تئوری‌های لوپارک در کارهای این نمایشگاه هم دیده می‌‎شود که به سه بخش موضوعی تقسیم شده‌اند. در بخش اول کارهای روی کاغذ و نقاشی‌های او در معرض دید قرار گرفته‌اند تا کاربرد رنگ در کار وی به عنوان ابزاری برای متزلزل کردن سطح دو بعدی را نشان دهد. در بخش بعدی، چیدمان‌های پیچیده‌ی وی برای اولین بار در موسسه‌ای امریکایی نمایش داده می‌شوند و در قسمت نهایی هم کارهایی حضور دارد که دیوارهای فیزیکی و ایدئولوژیکی که مخاطب، اثر هنری و نهاد هنری را از هم جدا می‌سازد، را فرو می‌ریزد.