رئالیسم جادویی از منظر نگاه الکساندر بورگانف

موزه ی هنر مدرن مسکو، نمایشگاهی با عنوان «رئالیسم جادویی» از آثار الکساندر بورگانف برگزار نموده است. نمایشگاه این استاد مشهور کارهای هنری عظیم و یادمانی، شامل مجسمه ها، کارهای گرافیکی و تاپستری می شود و یکی از اشکال «رئالیسم نو» را نمایش می دهد.

هنرمندان قرن بیستمی که در همین مسیر کار می کردند، می کوشیدند با استفاده از روش رئالیسم، ایده های خود را به شکلی قانع کننده و پذیرفتنی، واقعیت ببخشند. در نتیجه، مخاطب با رئالیسم متافیزیکی جیورجیو دکریکو و کارلو کارا، و رئالیسم جادویی کارل ویلینک و بعدها نسخه های امریکایی آن، اندرو وایت و ادوارد هاپر آشنا شده است. ایدهی بورگانف از رئالیسم جادویی، ترکیبی از شرایط اکنون جهان با «تصاویری از زندگی، در قالب و نظم خود زندگی» در یک فضای هنری واحد است. هنرمند، بسترهای جدید واقعیت را نمایش می دهد، تصاویری که در مرز میان واقعیت و تخیل هستند. جادو، در کارهای بورگانف برخورد و ناسازگاری همیشگی خیر و شر، زیبایی و زشتی، و والایی و پستی است و رئالیسم او بر زیبایی کلاسیک بیروح بنا شده است. مجسمه های به نمایش درآمده به دو بخش تقسیم می شوند.

اولین بخش، روش های سوررئالیستی رادیکال را نمایش می دهد. برای مثال، در «نامه» یک نیم تنه ی مونث نشان داده شده که یک پاکت نامه ی باز مشتعل روی آن قرار دارد. اما در بخش دوم هیچ ارتباط متناقضی میان اشیا وجود ندارد؛ در اینجا خطوط داستانی، همانند یک رویا در بیداری، دربرگیرنده ی نمادگرایی پنهان و بیگانه سازی رمانتیک هستند. مثلا کار «سلول» به صورت استعاری روح انسانی را که درون یک سلول بدن به دام افتاده به تصویر می کشد. نمایشگاه حاضر می کوشد یکی از ویژگی های خاص زبان بصری الکساندر بورگانف را نشان دهد که همان خلق واقعیتی مخصوص به خود در جهانی مملو از تناقضات است. اکساندر بورگانف (متولد ۱۹۳۵، باکو) مجسمه ساز، گرافیست، نویسنده و پژوهشگر تئوری هنر است. او از آکادمی دولتی هنر و صنعت سنت استراگانوف مسکو فارغالتحصیل شده است، و در هنر یادبودسازی روسیه مسیری مختص به خود ایجاد کرده است. کارهای وی در روسیه، فرانسه، امریکا، آلمان و بلژیک نگهداری می شوند.