مجسمه‌های کمیل کلودل؛ معشوقه‌ی رودن در موزه نوژان سور سِن

کمیل کلودل مجسمه‌ساز فرانسوی گرچه بسیار پراستعداد بود، اما در سراسر زندگی‌اش نتوانست از زیر سایه معلم و معشوق خود اگوست رودن بیرون آید. اکنون موزه‌ای در نزدیک پاریس آثار این هنرمند بزرگ را عرضه کرده است.

آکادمی هنر - کلودل نخستین مجسمه‌هایش را در سن ۱۲ سالگی ساخت. او در آن زمان با پدر و مادرش به نوژان سور سِن نقل مکان کرده بودند. پدرش او را به آلفرد بوشه‌ی مجسمه‌ساز معرفی کرد و بوشه به سرعت متوجه استعداد کمیل کلودل در مجسمه سازی شد. بوشه حمایت از کلودل را به عهده گرفت و نخستین استاد او شد. بوشه بعدها او را به رودن معرفی کرد و رودن او را در کلاس‌های درس خود پذیرفت. چندی بعد کلودل به معشوقه رودن تبدیل شد. یکی از موضوع‌های بسیار مورد علاقه رودن ساخت مجسمه‌های جفت‌هایی بود که یکدیگر را در آغوش گرفته بودند. کامیل کلودل به این تم مورد علاقه رودن پرداخت و جزئیات آن را فراگرفت و سبک خود را در این رابطه پیدا کرد.

به رغم کوشش‌های بسیار کمیل کلودل، کار دولتی به او محول نمی‌شد. او همواره به عنوان شاگرد رودن، استاد بزرگ مجسمه‌سازی دیده می‌شد. او را جدی نمی‌گرفتند. کلودل پس از جدایی از رودن دچار بحران روحی شد. خانواده‌اش او را به پرووانس ‌در جنوب فرانسه فرستادند و او آنجا در میان انسان‌هایی قرار گرفت با اختلالات روانی جدی. کمیل کلودل پس از مرگ فراموش شد. اما اکنون خانه پدری در نوژان سور سِن توسعه یافته و به موزه‌ای برای آثار این هنرمند اختصاص یافته است. آدلفو اسکارانلو، آرشیتکت این موزه، موفق شده فضایی پراحساس و بزرگ به ظرفیت ۱۲۸۳ مترمربع بوجود آورد. در سفر پیاده به قرن نوزدهم میلادی در موزه نوژان سور سِن هنر این قرن به نمایش می‌آید. در انتهای این سفر هنری زیبا مجسمه‌های کمیل کلودل قرار گرفته‌اند. هرچند او بسیاری از آثار خود را شخصا تخریب کرده، زیرا فکر می‌کرد رودن از روی آنها کپی برداری خواهد کرد. این موزه با ۴۴ مجسمه از آثار کمیل کلودل شرایطی فراهم کرده که بتوان از روی آنها آثار هنری این هنرمند بزرگ را بررسی کرد.

قرن نوزدهم میلادی را عصر طلایی مجسمه‌سازی در فرانسه می‌نامند. این موزه نشان می‌دهد که چگونه هنر از روش‌های آکادمیک دور می‌شود و به اشکال آزادتر بیان هنری می‌پردازد. با رودن خلاقیت های فردی و تجربی به مجسمه‌سازی راه یافته است. در موزه نوژان سور سِن هچنین مجسمه ژاندارک اثر پل دوبوا دیده می‌شود که مجسمه‌ای گچی است. این مجسمه سفارش داده شد تا جلوی کلیسای جامع رنس قرار گیرد. این مجسمه قهرمان ملی مبارز فرانسه را سوار بر اسب نشان می‌دهد.