گنجینه‌هایی از لاشه‌ی شگفت‌انگیزِ دیمین هرست در ونیز

دیمین هرست بازگشته است، و جهان هنر نمی‌داند چه تعبیری از جدیدترین نمایشگاه پر زرق و برق این شاهزاده‌ی هنر معاصر داشته باشد.

به گزارش آکادمی هنر و به نقل از آرت دیلی، این نمایشگاه با عنوان «گنجینه‌هایی از لاشه‌ی[کشتی] شگفت‌انگیز-Treasures from the Wreck of the Unbelievable» بازدیدکنندگان را در جهانی خیالی غوطه‌ور می‌کند که از عمق اقیانوس هند برخاسته و ده سال ساختش به طول انجامیده است.

همانند دیگر نمایشگاه‌های هرست، این نمایشگاه هم نظرات متناقض منتقدان را در پی داشته است. برخی آن را بازگشت محسورکننده به فرم، و گروهی هم آن را فاجعه و نقطه‌ی پایان کار هنرمند می‌دانند. این نمایشگاه که در دو مکان (Palazzo Grassi و Punta della Dogana) برگزار شده، داستانی جعلی را به عنوان دلیل و زمینه‌ی برگزاری نمایشگاه ارائه می‌کند.

بر طبق این داستان در سال ۲۰۰۸ هرست متوجه کشف بقایای یک کشتی در سواحل آفریقای شرقی می‌شود و ترتیب بیرون آوردن گنجینه‌های کشتی را می‌دهد. مطابق داستان خیالی هرست، کشتی به یک برده تعلق داشته که ثروتی به هم می‌زند و آن را صرف جمع‌آوری آثار هنری از سراسر جهان باستان می‌کند؛ از ابوالهول‌های مصری تا مجسمه‌های یونانی و مجسمه‌های جواهرنشان. در واقع هرست می‌گوید کارهای پوشیده از جلبک و مرجان نمایشگاه همان گنجینه‌ی پنهانِ در انبار کشتی «شگفت‌انگیز»(Apistos) هستند.

همچنان که بازدیدکنندگان مسیرشان را در میان نمایشگاه ادامه می‌دهند، می‌توانند ویدئوهایی از غواصان را در حال انجام عملیات نجات فرضی گنجینه تماشا کنند. اما شگفتی‌های زیادی در این میان برای کسانی که داستان کشتی غرق شده را دنبال می‌کنند، وجود دارد؛ از یک الهه‌ی مصری که به طرز عجیبی به مدل مشهور، کیت ماس، شباهت دارد تا فسیل‌های پوشیده از مرجان شخصیت‌های کارتونی دیزنی. همه چیز درباره‌ی واقعیت و جعل است؛ یا همانطور که بسیاری از منتقدان بیان کردند، هرست دقیقا به مسئله‌ی معاصر اخبار دروغ می‌پردازد. مارتین بِتِنود، مدیر هر دو محل نمایش آثار می‌گوید: «بازدیدکنندگان نمی‌دانند آیا کارهایی که شاهدشان هستند، ۲۰۰۰ سال را در کف دریا سپری کرده‌اند یا اثر خود هنرمند هستند. همین ایهام است که فضا را برای رویا و تخیلات باز می‌کند.» همه‌ی کارها، که برخی از آنها در سه شکل متفاوت موجود هستند، قرار است در پایان نمایشگاه به فروش برسند. جهان هنر از قبل مشغول محاسبه‌ی این موضوع بوده که هرست چه میزان از ثروت هنگفتش را پس از پرداخت هزینه‌های سرسام آور ساخت و انتقال آثار به ونیز طی دهه‌ی گذشته صرف کرده است.