سفیدی نهنگ؛ عکس‌های جدید پل گراهام

بنیاد خصوصی Per Amor a l’Art نمایشگاهی با عنوان «سفیدی نهنگ» را در مرکز هنر Bombas Gens از آثار پل گراهام برپا نموده است. نمایشگاه سه گروه از آثار هنرمند که در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ در امریکا خلق شده را گرد هم می‌آورد؛ «شب امریکایی»، «تلالو امر محتمل» و «اکنون».

این مجموعه‌ها در تحلیل نابرابری‌های نژادی و اجتماعی، تامل در مورد بافت اجتماعی معاصر، و همزمان، بررسی ماهیت دیدن و ادارک و خود مدیوم عکاسی رویکرد مشترکی دارند. عنوان نمایشگاه که از یکی از فصول رمان «موبی دیک» از هرمان ملویل وام گرفته شده است، به نادانی و کوری انسان اشاره دارد و اینکه جستجوی وسواسی برای یک چیز می‌تواند به نابودی ختم شود.

این کوری و نادانی، که پیامد یک باور خاص است و دیدن آنچه واقعا در حال رخ دادن در جامعه است را دشوار می‌کند، اساس استعاره‌ای است که گراهام برای این نمایشگاه استفاده می‌کند. «شب امریکایی»، اولین کار انجام شده هنرمند در امریکا، شرح نخستین برداشت‌های او از این کشور و شرایط اجتماعی/اقتصادی آن است. در این مجموعه گراهام تصاویر بیش از حد نوردهی شده و تقریبا نامرئی، و تصاویر تیره‌ای از بی‌خانمان‌ها را ترکیب می‌کند. «تلالو امر محتمل»، صحنه‌هایی از زندگی روزمره را طی سفر هنرمند به سراسر امریکا ثبت و ضبط می‌کند.

این مجموعه که به شکل موزاییکی از تصاویر ارائه شده است، رسانه عکاسی را همچون فرایند حرکت، تفکر و مشاهده‌گری باز می‌نماید؛ به سبکی نظیر چخوف، که داستان‌هایش گزارش‌های توصیفی از لحظات معمولی بودند. در مجموعه «اکنون» هم گراهام کارش را با سنت عکاسی خیابانی ادامه می‌دهد. این عکس‌ها در قالب تصاویر دو یا سه تایی از یک صحنه ثابت، با اختلاف جزیی در زمان عکسبرداری، سامان داده شده‌اند. این امر تلاشی برای تاکید کردن بر آن لحظات فرار، به عنوان بخشی بنیادین از زندگی شهری است. پل گراهام(متولد ۱۹۵۶) از زمان انتشار نخستین کتابش، «اِی ۱٫ جاده شمالی بزرگ» به شهرت رسید. کارهای او معیاری در تاریخ عکاسی مستند بریتانیا هستند. وی از سال ۲۰۰۲ در امریکا زندگی و کار می‌کند.