نمایشگاه جدیدترین آثار ارس فیشر در گالری گاگوسیان

گالری گاگوسیان نمایشگاهی با عنوان «ذهن تغییر می‌کند» از مجسمه‌ها و نقاشی‌های جدید اِرس فیشر برگزار نموده است. فیشر که از پرداختن به یک شیوه‌ی بازنمایی واحد خودداری می‌کند، محدودیت‌های خط، رنگ و شکل را بواسطه‌ی مواد و سوژه‌های شگفت‌انگیز و برانگیزاننده گسترش می‌دهد. «ذهن تغییر می‌کند» تجربیات ساختاری متنوعی را گرد هم می‌آورد که در آنها فضا تقسیم، برش داده، و گشوده و منقطع می‌شود. در مجسمه‌های خطی فیشر، به نظر می‌رسد خط خطی‌هایی در هوا، با خودانگیختگی یک طراحی روی کاغذ یا صفحه‌ی نمایش، ترسیم شده‌اند. سه خط سیاه، سفید و قهوه‎ای مایل به قرمز، با حرکت بازدیدکننده به دورشان فعال می‌شوند. متناسب با زاوبه‌ی دید، آنها یا به شکل گمراه‌کننده‌ای دو بعدی‌اند، یا نازک و تیغ مانند هستند و تقریبا ناپدید می‌شوند.

در این میان، دیوارهای این محوطه‌ی غیرمنتظره و به شکل عجیبی دیجیتال، با نقاشی‌های جسورانه روی صفحات آلومینیومی برش داده شده، مورد تاکید و توجه قرار داده شده‌اند. در این کارها، اجزای چهره‌ی انسان به صورت اشکال طبیعیِ روی هم افتاده اجرا شده‌اند. اجزای عکاسی شده از لب‌ها، بینی، و ابروهای خود فیشر، در این کارها از قید نمایش یک سلف پرتره رها شده‌اند و در عوض به اشکالی با رنگ‌های روشن تبدیل می‌شوند که روی هم می‌لغزند، تغییر می‌کنند، و ذوب یا سخت می‌شوند. با این مجموعه، فیشر ساختارهای ترکیب‌بندی نقاشی‌های منظره‌ی بزرگ و مجلل را به یاد می‌آورد، با نمایش دو نیمه از صورت خودش به عنوان توده‌هایی طبیعی، که با ملایمت روی هم قرار گرفته‌اند. فیشر با بازگشت دوباره و دوباره به ایده و نقش تعامل در هنر، همچنین تعدادی مجسمه با ماده‌ای در نگاه اول مبهم ساخته، که نقش محیط و فضایی برای آسایش و فراغت را بازی می‌کند. از دور، چهار مجسمه به شکل مبلمان منزل به نظر می‌رسند که از گل رس قالب گرفته شده‌ باشند.

با اینحال، وقتی فرد روی آنها می‌نشیند با شگفتی متوجه می‌شود که آن دو صندلی و نیمکت از گِل نیستند، بلکه از یک ماده‌ی منعطف فوم مانند ساخته شده‌اند. برای دستیابی به چنین کیفیت عجیبی از ماده، فیشر ابتدا اشکالی را با گل رس می‌سازد و سپس قالب‌های ساخته شده از آنها را با فوم اورتان پر می‌کند، که خلل و فرج و برآمدگی‌ها و اثر دست هنرمند در حال کار با گل را همچنان حفظ می‌کند.

از این رو، او همزمان حضور دست خود را مورد تاکید قرار می‌دهد و انکار می‌کند؛ وی ابتدا فرآیند کارش را آشکار می‌نماید و سپس آن را می‌پوشاند، و از بازدیدکنندگان دعوت می‌کند، بنشینند، مطالعه کنند و راحت باشند، تا درون این تجربیات سرگردان کننده‌ی شکلی و ساختاری، حضور داشته باشند. در این سه گروه کار، پژوهش‌های شکلی فیشر، امر واقع، تخیلی و دیجیتال را در بر می‌گیرد. خطوط او، دو و سه بعدی‌اند؛ نقاشی‌های او همزمان منظره و پرتره هستند؛ و مجسمه‌هایش مبلمان و مواد خامند. «ذهن تغییر می‌کند»، سوالات تاریخ هنری را زنده نگه می‌دارد، ثبات را در هم می‌شکند و مروج بازی و تفکر است.

ارس فیشر(متولد ۱۹۷۳، زوریخ) در نیویورک زندگی و کار می‌کند. فیشر فعالیت هنریش را در سوییس با تحصیل در رشته‌ی عکاسی آغاز نمود. وی در نوزده سالگی به امستردام نقل مکان کرد و بعدها پیش از عزیمت به نیویورک در لندن، لس‌انجلس و برلین سکونت داشت. در برلین و نیویورک او با رودولف استینگل، کارگاه مشترکی را اداره می‌کردند. اغلب گفته می‌شود نگرش براندازانه‌ی فیشر به هنر متاثر از جنبش‌های ضد هنری نظیر نئودادا، Lost Art و Situationist International است. از زمان شروع نمایش آثارش در اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ او تعداد زیادی اشیای هنری، طراحی، کلاژ، و چیدمان‌هایی به بزرگی یک اتاق خلق کرده است. وی نمایشگاه‌های متعددی داشته و آثارش در مجموعه‌های مهم اروپا و امریکایی نگهداری می‌شوند.