نمایشگاه آثار بازسازی‌شده‌ی هیرونیموس بوش در ونیز

نمایشگاه آثار هیرونیموس بوش؛ نقاش نابغه هلندی در ونیز ایتالیا برپاست. بزرگداشت این نقاش نابغه قرن ۱۵ میلادی با نمایش برخی تابلوهای بازسازی شده او در حال برگزاری است. تابلوهایی که اغلب چشم اندازی آخرالزمانی از بهشت و جهنم را نمایش می دهند.

آکادمی هنر -  دربارهٔ زندگی یا تحصیلات بوش اطلاعات کمی در دسترس است. وی نامه یا روزنوشته‌ای از خود باقی نگذاشته است و هر آنچه در مورد او جمع‌آوری شده است، حاصل ارجاعات مختصر به او در اسناد شهرداری سرتوخن‌بوس، و دفاتر صورت‌حساب حواله‌های محلی انجمن برادری بانوی مقدس بوده است. دربارهٔ شخصیت و یا دیدگاه او دربارهٔ معنای هنرش نیز اطلاعی در دست نیست. حتی روز تولد بوش نیز با قطعیت مشخص نشده است. سال تولد او براساس پرتره‌ای (که ممکن است سلف پرتره باشد) و اندکی پیش از مرگ او در سال ۱۵۱۶ کشیده شده‌است، سال ۱۴۵۰ میلادی تخمین زده شد. این نقاشی هنرمند را در سالمندی، به احتمال زیاد اواخر دهه شصت عمر خویش، به تصویر می‌کشد.

بوش در نزدیکی سرتوخن‌بوس، که شهری در ایالت پادشاهی باربانت بود به دنیا آمد و تمام عمرش را در آنجا زندگی کرد. او دو برادر و یک خواهر داشت. پدربزرگش جان فن آخن (درگذشته به سال ۱۴۵۴) نقاش بود و اولین بار در سال ۱۴۳۰ در مدرکی از او نام برده شد. جان پنج پسر داشت که ۴ نفر از آن‌ها نقاش بودند، ولی هیچ اثر هنری از این افراد به جای نمانده‌است.  پدر بوش آنتونیوس فن آخن (درگذشته به سال ۱۴۷۸) به عنوان مشاور هنری انجمن برادری بانوی مقدس فعالیت می‌کرد. تصور می‌شود جرومینوس نقاشی را از پدر و یا یکی از عموهای خویش آموخته است.

در قرن پانزدهم سرتوخن‌بوس، شهری رو به رشد در جنوب هلند کنونی بود. این شهر در نیمه اول قرن پانزدهم میلادی تحت کنترل خاندان بورگوندی بود، و پس از آن به سلطهٔ دودمان هابسبورگ درآمد. در سال ۱۴۶۳، ۴۰۰۰ خانه در آتش‌سوزی مصیبت‌باری در این شهر سوختند و احتمال وجود دارد بوش ۱۳ ساله شاهد آن ماجرا بوده. او در زمان حیاتش نقاش معروفی شد، بطوری‌که حتی از خارج از هلند نیز سفارشاتی دریافت می‌کرد. بوش در ۱۴۸۸ به انجمن برادری بانوی مقدس پیوست. این انجمن، یک گروه مذهبی محافظه‌کار سنتی متشکل از ۴۰ شهروند پر نفوذ از سرتوخن‌بوس و ۷۰۰۰ عضو خارجی از سراسر اروپا بود.

بوش در فاصله سال‌های ۱۴۷۹ تا ۱۴۸۱ با آلیت گویائرتس فن دن میروین که چند سالی از او بزرگتر بود، ازدواج کرد. پس از ازدواج آنها به اوریشخوت که همسر بوش در آنجا خانه و زمینی را از خانواده ثروتمندش به ارث برده بود، نقل مکان کردند. در اسناد انجمن برادری بانوی مقدس، تاریخ مرگ بوش سال ۱۵۱۶ ثبت شده‌است. در آگوست آن سال مراسم باشکوهی برای بزرگداشت خاطرهٔ او در کلیسای سنت جان برگزار گردید. 

بوش چندین اثر سه‌لتی (triptychs) خلق کرد. یکی از معروف‌ترین آثار او باغ لذت دنیوی نام دارد. این نقاشی، که عنوان اصلی آن باقی نمانده است، بهشت را با آدم و حوا و تعداد زیادی حیوان عجیب در بخش سمت چپ، منظره‌ای دلگشا از تعداد زیادی تصاویر برهنه، میوه‌ها و پرندگان عجیب در بخش میانی، و جهنم با ترسیم مجازات‌های خیالی انواع گوناگونی از گناهکاران در سمت راست نشان می‌دهد. هنگامی که قاب خارجی بسته می‌شود، بیننده می‌تواند نقاشی‌ای به سبک تک رنگ گریزایل را ببیند که در آن، خداوند زمین را می‌آفریند. این نقاشی‌ها- به ویژه پارهٔ جهنم- به روشی نسبتاً عجولانه و سطحی ترسیم شده‌اند که با سبک فلمیش سنتی (هلندی سنتی) که در آن سطوح صاف با استفاده از چندین لایه لعاب شفاف آثار قلمو را پنهان می‌سازد، در تضاد هستند. در این نقاشی و به شکل قوی‌تری در کارهایی هم‌چون وسوسهٔ آنتونیوی کبیر (نگهداری شده در موزهٔ هنرهای باستانی پرتغال، لیسبون) آثار قلموی بوش بر روی تصویر به وضوح قابل مشاهده است. هم‌چنین بوش را یکی از اولین طراحان انقلابی سبک طراحی مستقل در اروپای شمالی می‌دانند.

او هیچ‌گاه نقاشی‌های خود را تاریخ گذاری نکرد. اما برخلاف رسم آن روزگار چندین عدد از آن‌ها را امضا کرده است، اگر چه امضاهای دیگری نیز وجود دارند که در صحت آنها تردید وجود دارد. امروزه کم‌تر از ۲۵ نقاشی را به بوش نسبت می‌دهند. در اواخر قرن شانزدهم، فیلیپ دوم اسپانیا بسیاری از نقاشی‌های بوش، شامل برخی آثار سفارشی و خریده شده توسط اسپانیایی‌ها را جمع‌آوری کرد. موزه دل پرادو، در مادرید اکنون مالک شش نقاشی از بوش است. این مجموعه نقاشی شامل ستایش مغان، باغ لذت دنیوی، نقاشی هفت گناه کشنده و چهار امر واپسین، نقاشی سه‌لتی هایوین و عمل سنگ (مداوای مجنون) است.