خورخه تاکلا در گالری کریستین تیرنی آمریکا

گالری کریستین تیرنی از برپایی نمایشگاهی از نقاشی‌های جدید خورخه تاکلا با عنوان «نشانه متروکه بودن» خبر داد. این مجموعه جدید استمرار دهه‌ها مطالعه هنرمند در مورد ساختارها و نظام‌های نادیدنیِ موثر در جامعه است.

نظیر دیگر کارهای جدید او، آنها سطوح اکسپرسیونیستی با ضخامت زیاد را باز می‌نمایند، متشکل از رنگ روغن و موم سرد، با پالت محدودی از خاکستری، آبی و قرمز. سوژه‌های هنرمند هم مشابه گذشته‌اند؛ ساختمان‌ها و مکان‌های واقعی، نشات گرفته از حافظه تاکلا و همچنین بایگانی بزرگ تصاویر او، از آلبوم‌های عکس، کتاب‌ها، مجلات، و اینترنت. اما با وجود اینکه مجموعه‌های قبلی اغلب فضاهای در حال تخریب یا ویران شده را پیش چشم مخاطب مجسم می‌کردند، ساختمان‌های به نمایش درآمده در این نمایشگاه ظاهرا سالم و بی‌نقص هستند. این دگرگونی در بازنمایی واجد اهمیت است. به جای خرابه‌های شهری، هنرمند این بار موزه‌ها، کتابخانه‌ها و دانشگاه‌های مشغول به کار سراسر جهان را نمایش می‌دهد.

اهمیت سیاسی این اماکن، که به صورت سنتی نقش مراکز آموزش و مخازن دانش را ایفا می‌کنند، در دوران کنونی_ عصر حقایق جایگزین و نسبیت اخلاقی_ غیر قابل انکار است. با نمایش آنها به شکل مشهودی در این نمایشگاه، تاکلا این اعتقاد فراگیر را تکرار می‌کند که درس‌های تاریخ، راز شکست‌ها و موفقیت‌های آینده ما را در خود دارند. نقاشی «نشانه متروک بودن ۲۲» کتابخانه کالج ترینیتی دوبلین را به تصویر می‌کشد. این کتابخانه که محل نگهداری حدود ۲۰۰ هزار کتاب نایاب و مهم است( نظیرBook of Kells و یک کپی از اعلامیه جمهوری ایرلند) از منظر تاریخی مکان ارزشمندی محسوب می‌شود. با این حال، تاکلا این مکان را، قطع نظر از کتاب‌ها، خالی و تهی تصویر می‌کند؛ کنایه‌ای به این حقیقت که با ظهور اینترنت فضاهای اینچنینی به سرعت در حال محو شدن هستند و از ماموریت اصلی خود دور، یا به صورت روزافزونی عاری از حامی و بازدیدکننده می‌شوند. با نمایش آنها در یک گروه، مجموعه جدید تاکلا می‌تواند به عنوان یک هشدار تلقی شود، و دعوتی برای به خاطر سپردن تاریخمان، پیش از آنکه خیلی دیر شود.

خورخه تاکلا(متولد ۱۹۵۸ سانتیاگوی شیلی) پس از تحصیل در دانشگاه شیلی به نیویورک نقل مکان نمود. کارهای وی در نمایشگاه‌های مهمی نظیر پنجاه‌ و پنجمین بی‌ینال ونیز به نمایش درآمده است.