گای ریچی با ساخت کمدی سیاه ضامن، قنداق و دو لوله داغ تفنگ خود را به عنوان یکی از مطرح‎ترین کارگردانان آمریکا بر سر زبان‎ها انداخت. ازدواج او با مدونا باعث شهرت بیش از پیشش شد. ریچی همیشه تماشاگرانش را غافلگیر می‎کند. زمانی از هیچکاک به عنوان استاد تعلیق نام می‎بردند. حال در این تفکر به سر می بریم که ریچی با مخاطب چه می کند.

 

ساختن چنین فيلم متفاوتی بر اساس ماجراهای شرلوک هولمز، کارآگاه تيزهوش و محبوب انگليسی، می توانست اعتبار ريچی را به خطر بيندازد. آشنایی‎زدایی از هولمزی که با تصوير جرمی برت (بازيگر نقش هولمز در سريال تلويزيونی)، و واتسنی که با چهره ديويد برک تثبیت شده‎اند بسیار سخت می باشد. اما شرلوک هولمز ریچی پویاتر، شگفت‎انگیزتر و پرهیجان‎تر دنبال می شود. دوربین پویای قاپ‎زنی این بار به هولمز آمده تا داستانی را در اواخر قرن 19 به زیبایی به تصویر بکشد.

 

اين فيلم، به جای اقتباس از داستان های کانن دويل، بر مبنای داستانی از ليونل ويگرم ساخته شده که ماجرايی کاملا تازه را با همان شخصيت های اصلی و هميشگی داستان های کانن دويل يعنی هولمز، دکتر جان واتسن دستيار هولمز و پروفسور موريارتی، دشمن شماره يک هولمز و چهره اسرارآميز و پشت پرده ماجراها و آيرين ادلر فم‎فتال(زن اغواگر) داستان، بازگو می کند. شرلوک هولمز از داستان پررمز و رازی سود نمی برد. البته این به داستان کانن دویل بر می‎گردد که بر خلاف داستان‎های داشیل همت، جیمزام‎کین و ریموند چندلر ابهام عمیقی را در قصه پرورش نداده است. به همین دلیل ریچی با توجه به سبک کاریش سعی بر ایجاد ابهام‎ و رمز و راز در هر فصل فیلم کرده است. با این احتساب قطعه قطعه فیلم پر است از جلوه‎هایی که داستان را مرموز می کند ولی در کل ابهام عجیبی ندارد.

 

رابرت داونی جونیور بازیگر توانای آمریکایی برای نقش هولمز وزن خود را بسیار کم کرد زیرا ریچی خواهان یک هولمز نحیف، باهوش، کمیک ولی چابک بود. داونی که در نقش چاپلین به‎حق عالی ایفای نقش کرد، بار دیگر با لهجه انگلیسی در نقش مشهورترین کارآگاه انگلیسی ظاهر شد. رابطه بین هولمز و واتسن در این فیلم بسیار متفاوت تر از داستان اصلی ترسیم شده است. واتسن از یک دستیار خرده‎پا که از کارهای هولمز شگفت زده می‎شد، بدل به یک مکمل برای او شده است. شخصیت‎های کلیشه‎ای و ساده داستان‎های دویل تبدیل به کاراکترهای باورپذیر شده‎اند. واتسن دیگر آن شخصیت تماما مثبت نیست. او در قماربازی شرکت می‎کند و در صحنه‎های نبرد هم‎پای هولمز می جنگد. هولمز هم دیگر یک کاراکتر تماما مثبت ندارد و برای تفریح در مسابقات عجیبی شرکت می کند. او دانش شگفت انگيزی در علوم مختلف مثل شيمی، فيزيک، نجوم و ... دارد. دانش هولمز جنايت را به طور دقيق تشريح کرده و پرده از راز طراحان قتل و دسيسه برمی‎دارد.

 

هر فصل پرتعلیق داستان بستر رمز و رازی را فراهم می‎کند. ابتدا تماشاگر را در یک صحنه پر گره قرار می دهد و به یکباره تمام گره‎ها در چند لحظه باز می شود. گای ریچی نحوه پرداخت هر صحنه را هر چند دقیقه یکبار به رخ مخاطب خود می کشاند. اگر فیلم‎های رازآلود کلاسیک بیننده را در یک بی‎اطلاعی برای حل ماجرا در پایان داستان باقی می‎گذاشتند. ریچی با هنرمندی تمام صحنه‎بندی‎های کوتاهش را به سان یک فیلم بلند با این وضع برای یک تعلیق نهایی شکل می‎دهد.

 

از نقاط عطف دیگر فیلم موسیقی متن مدرن و مینی مالیستی هانس زیمر آهنگساز آلمانی است که در برخی از صحنه‎ها بر جذابیت آن خصوصا در فصل آغازین افزوده است.با توجه به توانایی‎هایی که از ریچی سراغ داریم، شاید او هنوز بهترینفیلمش با وجود خوب بودن قاپ زنی را نساخته است. ولی هنوز منتظر ترکیب ژانرها و صحنه‎های محیرالعقول بیشتر در کارهای او هستیم.