نمایشگاهی از آثار جدید پائولا رگو در گالری Marlborough لندن

 

گالری Marlborough از 7 جولای تا 20 آگست پذیرای نمایشگاهی از کارهای جدید پائولا رگو می‎باشد. بعد از سال 2006 این اولین نمایشگاه انفرادی او در لندن حساب می‎شود.

 

 

نمایشگاه از سه بخش مجزا تشکیل شده است. در بخش اول، تابلو نقاشی همراه  پخش موسیقی در سه‌ قاب‌ تهيه‌ شده پهلوي‌ يكديگر، با یک پنل مرکزی و دو بخش بالدار مانند به یکدیگر وصل هستند. پائلو این اثر را برای نمایشگاه  اخیر گروهی همراه تریسی امین و مت کلیشا برای  موزه کودکان بی‎خانمان در اوایل امسال ارائه داده، و علاوه بر این اثر 6 اثر بزرگ کنته روی کاغذ مربوط به همین اثر وجود دارد که برای موزه کودکان بی‎سرپرست انجام شده بود.

بخش دوم از 9 اثر کنته روی کاغذ تشکیل شده است که هنرمند در آنها به موضوعاتی چون تولد، کودکان، عروسک و اسباب بازی می‎پردازد.

در بخش سوم گالری به 19 اثر چاپ‎های  اچینگ  تک رنگ اختصاص یافته است. در این چاپ‎های تک رنگ از یک طرح در رنگ‎های مختلف استفاده شده است. با این حرکت  روحیه، حس و حال متفاوتی به بیننده القاء می‎شود.

پائولا یکی از  برترين نقاشان زن معاصر و از  افتخارات انگلستان محسوب می‎شود. او با این نمایشگاه می‎تواند بار دیگر قدرت و خلاقیت خود را  به اثبات برساند.

پائولا رگو در سال 1935 در پرتقال به دنیا آمد. او تقریبا از 4 سالگی شروع به نقاشی کرد و از همان ابتدا  با نقاشی تنهایی‎های خود را پر کرد. وی قبل از ورود به دانشگاه مدتی را درپرتقال به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت و بعد وارد دانشگاه هنر  اسلند لندن، و بدینوسیله  با دنیای هنر و هنرمندان سرشناش آشنا شد.

پائولا هم اکنون در سن 75 سالگی به سر می‎برد و زندگی خود را بی‎وقفه به هنرش اختصاص داده است. گذر سال‎ها و سختی‎های زندگی او را از پا در نیاورده است‎. نقاشی‎های پائولا اغلب لحظه‎های شومی را به تصویر می‎کشند که تاکید به بر اندازی نظم طبیعی دارد. موضوعات آثار او  نیز به فضاهای ملموس خانوادگی‎، بورژوازی و روابط آشنای مادر و دختری و یا بازی دختر و سگ اختصاص دارد که البته در نقاشی‎های او، شکلی دیگر به خود گرفته‎اند و به چهره‎هایی مضحک و تصاویری بدل گشته اند که شاید بتوان آن را «روزمرگی‎های خیالی» خطاب کرد. اساساً بیشتر این آثار در بررسی دو پارادوکس مهم روانشناسی یعنی غریزه و گناه، و بستر زایش و پویایی آنها، شکل گرفته‎اند. فیگورهای پائولا رگو رازدار  هستند و حفظ این اسرار، خود زاییده تشویش و اضطراب می‎شود.

رگو بر اساس موضوع کارها، از احساسات درونی خود، تجربه‎ای دوباره می‎آفریند، تا شناخت درونی خود را به کار منتقل کند. شخصا این شیوه اجرایی را یکی از علل پویایی و تأثیر گذاری کارها می‎شناسد. در این مسیر شاید عوامل درونی خود را نیز به باد مسخره گیرد تا بدینوسیله از زهر آنها بکاهد. تمسخر مقابله‎ای در برابر درد است. بسیاری از کارهای پائولا را سرشار از حس انتقام جویی می‎یابند و خود نیز تأیید می کند «من به کارگاهم می‎آیم و همه این احساسات را سرکوب می‎کنم. نقاشی از زندگی صادق‎تر است. به این مسئله اطمینان دارم.»

 

 

 

در همین رابطه مشاهده کنید:

گالری آثار پائولا رگو در گالری Marlborough لندن