پاهای کنتس: قسمت اول
- توضیحات
- نوشته شده توسط ابیگیل سالومون-گودو (مترجم: بهار احمدی فرد)
- دسته: تحلیل سایر هنرها
- منتشر شده در 1393-02-09 02:27
سوبژکتیویته از دسترس زنان بدور نگهداشته شده است: پشتیبانی مالی، برای هر نهادِ بی بدیلِ ابژهسازیِ زن، آشکارا از همین طریق تامین میشود: ابژهی بازنمایی، گفتمان، میل.
- لوسه ایریگاری، "تمام نظریاتِ راجع به’ سوژگی’ همواره توسط ‘مردانگی’ به تصرف درآمده است"
مورخان عکاسی مایلند تا شمار گیجکنندهی تصاویری را که مورد مطالعهاشان است، به دو حیطهی جدا، ولی به ندرت همسان تقسیم کنند: عکاسی مرسوم و عکاسی غیرمرسوم. عکسهای کنتس کستیلیون در هر دو حیطه جای میگیرند. از طرفی، کنتس، تنها یکی از مشتریانِ ثروتمندی بود که از درهای شرکت عکسبرداری لوکسِ میر و پیرسون، عکاسان رسمی امپراطور دوم و درباریانش، عبور کرد. اکثرِ عکسهایی که لوئیس پیرسون از کنتس برداشته است، به لحاظ فنی و صوری، شبیه به عکسهای دیگر زنانِ نجیبزاده و برازندهای است که از خدماتشان بهره میبردند؛ ولی از سوی دیگر، تعدادِ دفعاتی که کنتس خودش را در معرض دوربین قرار داد و در چند نمونهی تکاندهنده، طرز ایستادنِ وی مقابل دوربین، استثنائی است. ما از کنتسی که با زیر پیراهن زنانه جلوی دوربین ظاهر میشود، یا پاهایش را در معرض دید قرار میدهد، باید چه برداشتی داشته باشیم؟ با کمی انصاف، این هنجارشکنیها را میتوانیم به عنوان امیال زنی غریب اگر نه دیوانه، بپذیریم؛ ولی وقتی زمینهی فرهنگی و اجتماعی وی را در نظر میگیریم، عجیب بودنِ عکسها در مقایسه با این موضوع که وی، خودش طراحِ نحوهی بازنماییها بوده است، از میزان کمی اهمیت داراست. در واقع، بیشترِ اهمیتِ این عکسها که در ابتدا چنین غیرقابل دستهبندی به نظر میرسند، در همسانیشان با دیگر انواع عکاسی، نزدیکیشان با دیگر تصاویر، چه مجاز و چه غیرمجاز است. بنایراین، باید بگویم منطق این تصاویر، تنها بیانی منحصر به فرد از وسواسهای یک کنتس نیست، بلکه طلسم آن فرهنگی است که او را تولید کرده است.
دانلود قسمت اول ترجمة مقاله (با حجم 527 کیلوبایت)
متن اصلی این مقاله در ویژهنامهی عکاسی نشریة اکتبر در سال 1986منتشر شده است.