کمال تبریزی: در فیلم‌های کاملا جدی‌ام هم، شوخی وجود دارد

 

 

به گزارش آکادمی هنر، نشست خبری فیلم سینمایی «خیابان‌های آرام» با حضور کمال تبریزی (کارگردان)، سیدمحمود رضوی مجد (تهیه‌کننده)، حسن معجونی، محمدرضا فروتن، نیکی کریمی (بازیگران) به مدیریت شاهین امین برگزار شد.

در ابتدای جلسه تبریزی درباره چگونگی شکل‌گیری فیلمنامه  توضیح داد: فیلمنامه ایده‌ای بود که از طرف آقای رضوی مطرح شد، من پسندیدم و از آقای پرتوی برای نگارش فیلمنامه دعوت کردیم. جلسات متعددی با حضور حبیب رضایی، پرتوی، خودم و آقای رضوی شکل گرفت تا در نتیجه به فیلمنامه رسیدیم.

محمدرضا فروتن به همکاری با آقای تبریزی اشاره کرد و گفت: از سال‌ها قبل و از فیلم «شیدا» علاقه داشتم با آقای تبریزی کار کنم که محقق نشده بود. برای من حضور در فیلم بسیار خوشایند بود و با اشتیاق در خدمت دوستان بودم.

معجونی به سومین همکاری خود با کمال تبریزی اشاره کرد و گفت: خیلی خوشحالم که در فیلم و در کنار آقای تبریزی سومین تجربه سینمایی‌ام شکل گرفت.

در ادامه کمال تبریزی به سئوالی درباره پیچیدگی‌های فیلمنامه و ایده انیمیشن پاسخ گفت: در ابتدا به ساختار فیلم توجه کردیم و بحث‌هایی با آقای پرتوی داشتیم که به چنین ساختاری برسیم. یکی از شخصیت‌های اصلی خبرنگاری است که با دوربین سر و کار داشت، در حال حرکت بود و باید ساختار به گونه‌ای طراحی می‌شد که مخاطب بتواند با او ارتباط برقرار کرده و همذات‌پنداری کند. در خلال گزارش‌های خبری مستندهایی دیده می‌شود، از همان ابتدا تصمیم گرفتیم با دو دوربین که یکی از آنها به عنوان کاراکتر و شخصیت سر صحنه حاضر است و دیگری دوربینی که نگاه کلی خواهد داشت، به کلیت داستان رسیدیم. ساختار براساس گزارش خبری تعریف شد و بافت دراماتیک در آن شکل گرفت و تنیده شد.

وی در ادامه گفت: یکی از امکانات خوب جشنواره فجر این است که می‌توان فیلم را در کنار منتقدان و اصحاب رسانه و فرهنگ دید و علاوه بر آن فیلم را با مخاطب عام هم دید و از تمام نظرات بهره برد. تاکنون کسی به صحنه‌های اضافه و برخوردهای فیزیکی اشاره نکرده است.

تبریزی به طنز ظریف جاری در فیلم اشاره کرد و گفت: قصد من ساخت فیلم صرفاً کمدی نبوده، فضای فیلم ترکیبی از فانتزی و رئال است و طنز خاصی که  در آن دیده می‌شود بسیار ظریف و تنها برای ایجاد فضایی فانتزی و شاد نبوده است. این نوع طنز در کارهای قبلی‌ام به چشم نمی‌خورد و در این کار آن را تجربه کردم. فیلم در ساختار و فرم مشابه کارهای قبلی‌ام نیست.

کریمی درباره  پیوستن به گروه اشاره کرد و گفت: من آخرین نفری بودم که به گروه پیوستم. در کار حرفه‌ای سینما این اتفاقات رخ می‌دهد. خودم به عنوان فیلمساز شرایط گروه را کاملا درک کردم، سعی کردم به محض پیوستن به گروه خود را با شرایط تطبیق دهم. از سویی دیگر معتقدم قسمت بود تا با گروه همکاری کنم.

تبریزی در ادامه سخنان کریمی گفت: خانم کریمی لطف بزرگی درحق پروژه کردند زیرا شرایط سختی بود، ما داخل ایران نبودیم و با برنامه و پیش‌تولید مشخص به ارمنستان رفته بودیم که با اتفاق غیرمنتظره روبرو شدیم. اگر ایشان قبول زحمت نمی‌کردند نمی‌دانم چه سرنوشتی برای پروژه اتفاق می‌افتاد.

رضوی در ادامه به امکانات خوب و همکاری‌های ارمنستان اشاره کرد: با هماهنگی‌هایی که از سوی وزارت خارجه انجام شده بود کشور ارمنستان همکاری بسیاری با این پروژه داشت و از سوی دیگر خانم آناهیتا آباد در ارمنستان بسیار کمک کردند و هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دادند.

فروتن در ادامه به نقش کوتاه و موثری که در فیلم ایفا کرده بود، اشاره کرد و گفت: فضای فیلم و کار کردن با کسانی که به کارشان اعتقاد دارم لذت‌بخش است. شخصیت آقای تبریزی و فیلمهای موفقی که ایشان در کارنامه خود داشتند، دلیل واجب بود تا بدون خواندن فیلمنامه و با تعاریفی که از نقش برایم گفتند با اشتیاق آن را بپذیرم.

تبریزی در ادامه به شوخی‌های درون فیلم اشاره کرد و گفت: در فیلم‌های کاملا جدی‌ام هم، شوخی وجود دارد. دوست ندارم صحنه‌ای وجود داشته باشد که بار سنگین و تاثیر تلخی داشته باشد. سعی می‌کنم با شوخی، تلخی صحنه را گرفته و مفاهیم را به مخاطب انتقال دهم.

معجونی در ادامه به سئوالی درباره کم کار بودن خود در سینما پاسخ گفت: بیشترین تجربه سینمایی‌ام من با آقای تبریزی بوده و دلم می‌خواهد با ایشان ادامه بدهم. من زیاد علاقه ندارم در سینما حضور داشته باشم، حرفه من چیز دیگری است و به نوعی دیگر شناخته شدم و به عنوان مهمان در سینما حضور پیدا می‌کنم.

تبریزی با اشاره به تاریخ مصرف‌دار بودن فیلم گفت: ممکن است این طور باشد. به هرحال اغلب فیلم‌ها تاریخ مصرف دارند و کمتر فیلمی در تاریخ سینمای ما وجود دارد که مجزا از مقطع زمانی ساخته شده باشد. من فیلمسازی هستم که متاثر از شرایط جامعه کار می‌کنم و همراه با آن حرکت می‌کنم. از این بابت اغلب فیلم‌های من تاریخ مصرف دارد و با در نظر گرفتن تاریخ موقعیت زمانی خود بر روی مخاطب تاثیرگذار خواهد بود.

در پایان رضوی به لایه‌های فیلم اشاره کرد و گفت: فیلم به گونه‌ای است که باید یک یا دوبار دیگر دیده شود تا دوستان به لایه‌های دیگر فیلم برسند. این فیلم به ناهنجاری‌های اجتماعی که در جامعه وجود دارد و گسترش پیدا می‌کند، اشاره دارد و در هر شرایطی قابل استفاده است. باید نکات و لایه‌های زیرین آن دیده شود. فیلم همانگونه که در یکی از دیالوگ‌ها به آن اشاره می‌شود درباره امروز و دیروز نیست، درباره فرداست. اگر به نقدهای اجتماعی توجه نکنیم و رفتارها را اصلاح نکنیم قابل دستاویز خواهد بود. باید با عمق بیشتری به اثر توجه شود.

تبریزی نیز در پایان جلسه به همکاری و توجه معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد و گفت: من از همه اعضای گروه تشکر می‌کنم، انصاف نیست اگر از حمایت‌ها و توجه آقای شمقدری سخن نگویم. اگر ایشان نبود فیلم را نمی‌توانستیم بسازیم.