نگاهی به فیلم فردا ساختة ایمان افشاریان و مهدی پاکدل / از سری یادداشت های فجر

فيلم فردا درصدد ارايه تصويري متمايز بر مقوله پيچيده مرگ و حيات آدمي است و طبق گفته سازندگان اثر، براساس الگوبرداري از ادبيات كهن بنا گرديده كه البته اين هدف گرانقدر در اولين ساخته مشترك افشاريان و پاكدل به چشم نمي خورد.

آن چه از تصاوير مه آلود و گام هاي لرزان شخصيت ها در 3 اپيزود فيلم فردا مشاهده مي گردد، نه يك فيلم معناگراي اخلاقي در باب مواجهه با مقوله مرگ كه بيشتر نشانه هايي است در ايجاد فضايي رعب انگيز كه به ژانر وحشت پهلو مي زند. تم مركزي فيلم كه اپيزودهاي سه گانه را به هم متصل مي كند، رسيدن به معناي وجودي تلقي انسان از مقوله مرگ است، اما مولفه هاي سينماي وحشت در اتمسفر فضا و تصاوير غبارآلود فيلم حاكم است. انتخاب لوكيشن جنگل و شخصيت هاي راز آلود و توهم دروني كاراكترها، اثر را به نشانه هايي از سينماي وحشت رسانده كه ژانري متمايز از آن چيزي است كه مضمون فيلم شكل گرفته است.

وجود تكرار در ساخت فضايي مملو از عناصر صدا بيش از آن كه در خدمت ژانر ارايه شده باشد، در خدمت ايجاد ساحت ترس در نگاه تماشاگر عمل مي نمايد. عامل اساسي كه موجب عدم باورپذيري مفهوم عميق مرگ در بطن روايت فيلم گرديده است نبود شخصيت پردازي مناسب بر قامت 3 كاراكتر اصلي اپيزودها است كه هر كدام نگاهي متفاوت به عالم وجود دارند. يكي از مرگ گريزان است، آن ديگري به مردن نظر ندارد و سومي نگاهي كودكانه از قاب هنر به قلب طبيعت مي نهد. پايان بندي خلاقانه فيلم در اپيزود ديروز اما حسي از غافلگيري به مخاطب دست مي دهد و عنصر خيال را كه نشانه هايي بسيار از آن در روايت پردازي اثر به چشم مي خورد را به زيبايي منعكس مي نمايد.

درباره نویسنده :

نام نویسنده: مرتضی اسماعیل دوست

فعالیت‌های مطبوعاتی در رسانه‌های مختلف

فعالیت‌های هنری: ساخت فیلم کوتاه، نگارش فیلمنامه و داستان