نشست نقد و بررسی مردی بدون سایه ساخته علیرضا رئیسیان؛ انتقادات به علی مصفا در ارتباط با نقش‌های شبیه به هم

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، نشست خبری فیلم «مردی بدون سایه» با حضور علیرضا رئیسیان (کارگردان و تهیه کننده)، به آفرید غفاریان، لیلا حاتمی، پانته آ سیروس، نسیم ادبی، نادر فلاح، علی مصفا، عاطفه الهی، شادی کرم رودی (بازیگران)، ستار اورکی(آهنگساز)، محمدرضا دلپاک (طراحی و ترکیب صدا)، مجید کریمی (مجری طرح)، علیرضا نیکو لعل (مدیر فنی)  و دیگر عوامل فیلم با اجرای محمود گبرلو در آخرین سانس از ششمین روز از جشنواره برگزار شد.

علی مصفا در پاسخ به سوالی درباره حضور چشمگیرش در جشنواره و اینکه چرا سعی نکرده متفاوت باشد، گفت: خوشحالم که آخرین باری است که در این دوره جشنواره هستم و خوشحالم در این سانس قرار نیست جواب سوال ممیزان مالیاتی را بدهم و جواب بازیگری ام را می دهم. شاید چون همه نقش ها شبیه هم هستند  به نظر می رسد این طور باید باشد و این کارگردان است که باید به من بگوید چگونه بازی کنم.

او در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه به دلیل رقابتی بودن جشنواره چرا بازی های شما در این دوره یکنواخت است؟ جواب داد:  جشنواره مسابقه ورزشی نیست. یعنی باید در یک فیلم یک جور اظهار تعجب می کردم و در این فیلم طور دیگر؟!

در ادامه نشست، لیلا حاتمی درباره پذیرفتن بازی در این فیلم نیز، بیان کرد: آقای رئیسیان مایل بود این نقش را بازی کنم، من هم از داستان فیلم بدم نیامد. البته قبلا هم چند کار با آقای رئیسیان بازی کردم و تصمیم جدیدی نبود.

رئیسیان درباره دیدگاهی مبنی بر یک دست نبودن و دوپاره بودن فیلم، اظهار کرد: خواستم بگویم یک زندگی عادی می گذرد و اندیشه من این بود که آن را از اول پیچیده نکنیم، می خواستم بگویم جریان عادی زندگی چگونه می تواند آدم را وادار به کارهای غیر عادی کند. این طور نیست هر فیلمی را که می سازیم، بخواهیم یک پیام روشن را منتقل کنیم به ویژه فیلمی مثل «مردی بدون سایه» که سیال است. پیام فیلم هم روشن است و نشان می‌دهد سوظن بیش از حد می تواند پیامدهای ناگواری داشته باشد.

رئیسیان در پاسخ به این سوال که چرا فیلم بدین شکل به پایان رسید و آیا از ابتدا این پایان‌بندی را در نظر داشتید، گفت: فیلسوف بزرگی گفته است هر اثر هنری در ذهن مخاطب کامل می‌شود. به تعداد آدم‌هایی که می‌بینند می‌توانند برداشت‌های متفاوتی داشته باشند ولی این مدل نیست که گنگ باشد.

لیلا حاتمی در پاسخ به این سوال که آیا بازی در این نقش سینمای ایده‌ال شماست، گفت: بله.

رئیسیان هم با بیان اینکه برخی از فیلم‌هایی که شما در این جشنواره می‌بینید، آخرین فیلم‌هایی هستند که برخلاف دو جریان فیلم سفارشی و تجاری مسیر خود را طی می‌کنند، گفت: باید همه جدی باشیم که این سینما اگر حضورش مهم است، ادامه پیدا کند. شرایط برای فیلم‌هایی که کمی بخواهند استقلالشان را در بیان صنعتی و هنری سینما حفظ کنند، سخت است. نسل اول سینما در حال محو شدن هستند. فیلمسازی برای نسل دهه 60 بسیار سخت است. شاید یکی از کمک‌های رسانه‌ها به سینمای ایران در این شرایط شکل بگیرد و کمک نکنند که درام اجتماعی در این سینما از بین ببرند. من این هشدار را به شما می‌دهم که فیلم‌های اجتماعی و عاطفی مثبت و مستقل رو به نابودی هستند. دلیلش هر چه که هست به نظرم ما باید مراقبت کنیم.