مجسمه عظیم آنیش کاپور در لندن سرسره می‌شود
- توضیحات
- دسته: اخبار سایر هنرها
- منتشر شده در 1394-06-11 15:47
مجسمه عظیم آنیش کاپور هنرمند مطرح معاصر، که همزمان با المپیک ۲۰۱۲ لندن در پارک المپیک این شهر بنا شد، به بزرگترین سرسره دنیا تبدیل می‌شود.
این اثر که بلندترین مجسمه انگلستان است از زمان پایان المپیک به بعد، بیشترین کاربرد را به عنوان مرتفع ترین و بهترین مکان برای دیدن مناظر لندن از فراز ارتفاع ۱۱۵ متری آن داشته است. اما امروز آنیش کاپور کاربری دیگر و بهتر و هنرمندانه تر نیز برای آن یافته است.
آنیش کاپور از هنرمند آلمانی کارستن هولر-Carsten Höller، که در حال حاضر نمایشگاه بزرگی در گالری هیوارد دارد، دعوت کرده تا یک سرسره بزرگ برای مدار آرکلورمیتال واقع در پارک ملکه الیزابت در لندن بسازد. این ترکیب منحصر به فرد دو اثر هنری از دو هنرمند مطرح جهانی است.
آنیش کاپور می گوید: «من بسیار خوشحالم که اثر من، مدار در پارک ملکه الیزابت، محلی است برای همکاری با کارستن هولر. من معتقدم نتیجه این همکاری خلق اثر جدیدی خواهد بود که دو اثر هنری را به شکل بلند پروازانه ای به هم نزدیک می کند.»
همچنین کارستن هولر می گوید: «من بسیار هیجان زده ام که بزرگترین سرسره ای که تا به حال ساخته ام در محلی است که یک اثر هنری است و متصل به مدار آنیش کاپور است.یک سرسره ، یک مجسمه است با یک جنبه فعال، وسیله ای برای تجربه یک حالت احساسی که یک شرایط خاص در جایی بین لذت و جنون.»
این اثر عظیم در بهار ۲۰۱۶ آماده بهره برداری است و علاقه مندان به یک تجربه هیجان انگیز با پرداخت ۵ یورو هزینه ورودی سوار بر این سرسره ،۵ بار به دور مجسمه چرخیده و در مدت زمان ۴۰ ثانیه، با سرعت ۱۵ مایل در ثانیه به طرف پایین سر می خورند.
آنیش کاپور یکی از مهمترین هنرمندان معاصر است که امروزه فعالیت می کند. او بیشتر شهرت خود را از مجسمه های عمومی دارد که هم در فرم و هم ویژگی های مهندسی ماجراجویانه است. آثار او تنوع زیادی از نظر سایز کار و تعداد مجموعه های کار شده دارد. آنیش کاپور متولد ۱۹۵۴ در بمبئی است و هم اکنون در لندن زندگی می کند. او در کالج هنر هورنسی (۱۹۷۳ـ۷۷) و مدرسه هنر چلسی در لندن(۱۹۷۷ـ۷۸) تحصیل کرده است. نمایشگاه های انفرادی اخیر او شامل Château de Versailles (۲۰۱۵)، موزه Sakıp Sabancı استانبول (۲۰۱۳)، برلین (۲۰۱۳)، موزه هنرهای معاصر سیدنی (۲۰۱۲) ، پاریس (۲۰۱۱)، دهلی نو (۲۰۱۰). او از طرف انگلیس در چهل و چهارمین بینال ونیز شرکت کرده و برای آن جایزه Premio Duemila را دریافت کرده است. او همچنین برنده جایزه ترنر (۱۹۹۹) و عضو افتخاری انیستیتو لندن و دانشگاه لیدز (۱۹۹۷)، دانشگاه وولورهمپتون (۱۹۹۹) و انیستیتو سلطنتی معماری انگلیس (۲۰۰۱) است. او همچنین جایزه CBEرا در ۲۰۰۳ و مقام شوالیه را در سال ۲۰۱۳ برای خدماتش به هنرهای بصری دریافت کرده است.
