رونق گرفتن هنر خیابانی در پی داغ‌شدن رقابت نامزدهای ریاست‌جمهوری امریکا

آرت دیلی-این روزها شمار زیادی از امریکایی‌ها برای ابراز عقاید سیاسی‌شان به شیوه‌های متنوع هنری و تصویر‌کردن بعضا ناخوشایند نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور روی آورده‌اند. ترامپ، میلیارد جنجالی که پیشرو نامزدهای حزب جمهوری‌خواه است و برای اظهار نظرهای تحریک‌کننده‌اش شناخته می‌شود، شاید محبوب‌ترین سوژه میان هنرمندان است. میچل دوملائو، از بنیان‌گذاران گالری LA Street Art Gallery، می‌گوید: «این موضوع افراد زیادی را گرد هم آورده تا آثاری علیه او خلق کنند. این امر تا حدی به عقاید و سابقه‌ی سیاسی او [ترامپ] ارتباط دارد. هر چقدر یک کاندیدا جنجالی‌تر باشد توجهات بیشتری را جلب می کند.» در این میان، هنرمند نیویورکی، Hansky، در منهتن یکی از انتقادآمیزترین و صریح‌ترین تصاویر از ترامپ را رونمایی کرده است؛ در این کار صورت ترامپ به شکل توده‌ای مدفوع که مگس‌ها دورش پرواز می‌کنند، نمایش داده شده است. ترامپ که نظرات تحقیرآمیزی در مورد مکزیکی‌ها ابراز کرده، به‌شدت در میان جامعه‌ی اسپانیولی‌تبار امریکا منفور است. به همین دلیل در هفته‌های اخیر تی‌شرت‌ها و پوسترهای ضد ترامپ در میان آنها طرفداران زیادی پیدا کرده است. روی این تی‌شرت‌ها و پوسترهای سیاه‌رنگ، در کنار نیم‌رخ ترامپ این جمله با کلمات سفید نقش بسته است: «دونالد تو یک عوضی هستی».

صاحبان برند تولید مشروب مکزیکی Ilegal Mezcal پشت این پوسترها و راه‌اندازی کمپین‌های ضد ترامپ هستند. ساکنان شهرهایی نظیر شیکاگو، واشنگتن، نیویورک و لس‌انجلس هم به‌تازگی با علائم و تابلوهای جدیدی روبه‌رو شده‌اند که در آنها تابلوی No Parking Anytime به No Trump Anytime تغییر داده شده است.

هنرمند اهل لس‌انجلس، Plastic Jesus، که ایده‌ی این کار از اوست، در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «مثل خیلی از مردم، من جایی برای اظهار نظر سیاسی ندارم. نیویورک تایمز یا تایمز لندن هیچ وقت ستونی به من نمی‌دهند تا نظراتم را در مورد سیاست، جنگ، مواد مخدر یا بحران بانکداری بنویسم. اما برای من، هنر خیابانی راه خوبی است تا عقایدم را ابراز کنم به این امید که آغازگر گفت‌وگویی در میان مردم باشم.» سیاست همواره منبع الهام مهمی برای آفرینش هنری در سراسر جهان بوده است. یکی از نمادها و مشهورترین نمونه‌ها در این زمینه، اثری با عنوان «بوسه» است. این کار که روی بخش‌های باقی‌مانده‌ی دیوار برلین نقاشی شده، رهبر شوروی، برژنف، و رهبر آلمان شرقی، هونکر، را در حال بوسیدن یکدیگر نشان می‌دهد.

این نقاشی بر اساس عکسی از ۱۹۷۹ کشیده شده است که در آن دو رهبر کمونیست همدیگر را در آغوش گرفته و می‌بوسند. در همین راستا در امریکا، پوستر آبی، سفید و قرمز‌رنگ «امید» از شپرد فِری بر اساس عکسی از باراک اوباما، به نمادی برای کمپین ریاست جمهوری ۲۰۰۸ او تبدیل شد. Souris Hong، رییس آژانس هنرمندان Creative Cabal  می‌گوید: «این پوستر به‌سرعت در فضای مجازی تکثیر شد و نسلی از رای‌دهندگان جوان را ترغیب و دعوت نمود تا به اوباما بپیوندند. تصویر ساده و پیام پوستر در راستای نیاز عموم مردم امریکا بود که به دنبال آینده‌ای می‌گشتند که به آن اطمینان داشته باشند. امروز، با وجود شبکه‌های اجتماعی، تفاوت در این است که پیام می‌تواند گسترده‌تر و سریع‌تر منتشر شود.» Hong  به‌عنوان حامی برنی سندرز، از کیوریتورهای نمایشگاهی با نام «هنر یک انقلاب سیاسی: هنرمندان برای برنی سندرز ۲۰۱۶» است. در میان نامزدهای ریاست‌جمهوری، سندرز محبوب‌تر از سایرین به نظر می‌رسد. نقاشی دیواری‌های متعددی در ستایش سندرز در سراسر کشور اجرا شده‌اند؛ فیلادلفیا، آستین، تگزاس، دنور و کلرادو. با این حال تصویر رقیب سندرز و نفر اول حزب دموکرات، یعنی هیلاری کلینتون، در هنر عامه مثل او مثبت نیست. برای مثال صورت هیلاری روی یک خوشبو‌کننده‌ی ماشین مقوایی که به شکل کاج است چاپ شده و این شعار روی آن دیده می‌شود: «هیلاری بو می‌دهد ــ بوی متعفن رسوایی» این خوشبو‌کننده برای فروش در لس‌انجلس عرضه شده است. وزیر امور خارجه اسبق همچنین در مجموعه‌ای از پوسترهای سیاه و سفید حضور دارد که عبارت Dont Say بالای چهره‌ی او، و لغاتی نظیر مرموز، دو‌قطبی‌کردن و جاه‌طلب زیر آن نوشته شده‌اند. دوملائو می‌گوید: «هنر خیابانی به صورت عمومی همواره ابزاری برای مقابله با مقامات و دولت‌ها بوده است، و به هیلاری تا حدی به‌عنوان نمادی از نهاد حاکم و دولت نگریسته می‌شود: از همان سیاستمداران قدیمی همیشگی که قبلا دیده‌ایم. مردم به او و کمپینش اعتماد ندارند».