جورجیو اوکیف در PPHM تگزاس

 

دیدن تابلویی از جورجیو اوکیف که هنرمند قبلا قصد داشته که تا نابودش کند، می‌تواند جذاب باشد. 

 به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر و به نقل از آرت نت، به تازگی موزه‌ی هنری تاریخی پن هندل (PPHM) در غرب تگزاس تابلویی از جورجیو اوکیف نقاش شهیر آمریکایی را به معرض دید عموم گذاشته است. طبق ادعای بروشور این نمایشگاه؛ اوکیف در زمان حیاتش چندین بار تلاش کرده بوده که تا این تابلو را نابود کند چون از کیفیت نهایی آن رضایت نداشته است. 

 

این تابلو از سری کارهای آبرنگ و انتزاعی اوکیف است با عنوان «سرخ و سبز 2». منتقدان بی‌شماری معتقدند که در آثار اوکیف، تاثیر ماهیت طبیعی اشیا و احساسات شخصی ،از انسجام غیر قابل انکاری برخوردار است. اوکیف در نقاشی‌هایش قوانین و واقعیات را به کناری می‌نهد، سپس با استفاده از رنگ‌ها و خطوطی قوی ، برداشت تازه‌ای از رویدادی عینی به‌ دست می‌دهد و به منظر جدیدی از ادراک می‌رسد.

 

 مورخین هنر بر این باورند که هنر و اندیشه‌ی هنری اوکیف، تا حد زیادی، تحت تاثیر آلفرد اشلیتگیز و مدرنیست های اروپایی بود. که از زمانی که اشتیگلیتز او را تحت حمایت خود گرفت با آنها مراوده و آشنایی پیدا کرد. برام دییشترا Bram Dijkstra (استاد و محقق دانشگاه کالیفرنیا - سان دیگو ، یکی از درخشان ترین ، محققین هنر مدرن) در بررسی آثار اوکیف کتابی نوشته است که حاصل تحقیقات گسترده و وسیع اوست و جایگاه اوکیف و هنر او را در فرهنگ آمریکایی تا حد زیادی مشخص می کند. او نشان می دهد، که سبک های جدید، و جسورانه‌ی تصویر سازی و عکس‌هایی که در مجلات آن دوره ، ارائه شده بودند؛ به طور حتم، بر سبک شخصی آثار اوکیف ، تاثیر داشته‌اند.

دیشترا در مورد آثار اوکیف می گوید: "هنر او به ما اجازه می دهد که اشیا را همانگونه که او دیده است حس و تجربه کنیم و این چیستی هنر اوست. او چیره دستانه و خود آگاه، به خاطرات و حوادث زندگی اش ، زندگی ِ جدیدی در قالب نقاشی داد."

 

 اگر چه اوکیف نقش برجسته و قدرتمندی در تاریخ هنر آمریکا طی هفت دهه گذشته داشته است با این‌همه معدودی از منتقدین بی‌رحمانه و به دور از انصاف او را مورد حمله‌ قرار می‌دادند. به عنوان مثال، کلمنت گرینبرگ، درمجله Review در سال 1946 نوشت: "عظیم ترین بخش آثار او بیشتر به عکاسی شبیه هستند، صبوری سرسختانه ای که او به مانند یک الماس شناس در پردازش و نمایاندن، این تکه های کوچک و کدر از طبیعت به خرج داده است ،هیچ‌گونه ارزش هنری ندارند."

 

هم اکنون نیز بعضی از منتقدین کارهای آبستره اش را تحسین کرده و او را هنرمندی پیشرو می‌دانند بعضی دیگر کارهای فیگوراتیوش را می‌پسندند و از او به‌خاطر پایندی به سنت با افتخار یاد می‌کنند.