نقد فیلم نهنگ عنبر 2: سلکشن رویا؛ یکی از بدترین فیلم‌های این سال‌ها

نهنگ عنبر 2 نه ادامه قسمت اول است که آن را مجموعه‌ای پیاپی بنامیم نه قهرمان داستان یعنی ارژنگ (با بازی رضا عطاران) از دل آن به امر خطیری دست می‌زند که آن را ساگا در دنباله‌سازی بنامیم. نهنگ عنبر 2 تنها یک محصول پلشت عرضه شده برای جذب پول یک یا دو هشتادم جمعیت کشور است و البته امثال ما که برای رسانه‌های مختلف در حال نوشتن هستیم.

من اگر بخواهم داستانی از فیلم بنویسم چیزی که بتوانم نام آن را قصه، داستان، سه خطی یا هر چیزی بگذارم پیدا نمی‌کنم نه اینکه فیلم ضد داستان یا ضد روایت باشد فیلم اساسا دارای هیچ درجه کیفیتی نیست. کل روایت اصلی حرکت ارژنگ و رویا (با بازی مهناز افشار) در جاده چالوس (آن هم با کیفیت بد کروماکی) است که در میان آن به گذشته فلش بک می‌زند. در فلش بک همان قصه مشابه قسمت قبل است که نه چیزی به آن اضافه می‌کند، نه چیز دیگری را در جهت دیگر نشان می‌دهد. مگر می‌شود ما به قصه دو شخصیت غیر فانتزی بازگردیم و مجدد روایت از آن نشان دهیم. یا باید به گذشته همان قصه یا به آینده آن بازگردیم. نمونه‌های مشابه خوب در تاریخ سینما زیاد است که بد نیست کارگردان آن نگاهی به آن‌ها می‌انداخت. فیلم به گذشته بازمی‌گردد نه تاریخی وجود دارد نه عینیت و نه منطق در هیچ قسمت داستان. فقط رویا عین قسمت قبل می‌خواهد به آمریکا بازگردد و ارژنگ با او بگو مگو دارد که بماند و در انتها نیز رویا می‌رود.

کارگردان فیلم ادعا کرده فیلمش آن قدر مورد ممیزی قرار گرفته که به لاشه‌ای از فیلم تبدیل شده است؛ البته سامان مقدم نه زمان ممیزی را مشخص کرده نه گفته از چه قسمت‌هایی زده شده است برای خود من هم جای سوال است که چه چیزی ممیزی شده این‌ها که با فتانه و مایکل جکسون و به هر بهانه‌ای در حال رقص هستند. در کل اگر مأمور ممیزی می‌خواست بازسازی فیلم از نماهنگ‌های مشهور را مورد ممیزی قرار دهد فیلم بیش از نیم ساعت نمی‌شد. کاش سامان مقدم فیلم را به عنوان یک فیلم موزیکال اکران می‌کرد تا تکلیفمان مشخص بود قرار است بازسازی کلیپ ببنیم. شاید هم با دیدن لالالند و آن همه ارجاع مهم تاریخ سینمایی به این فکر افتاده که او هم می‌تواند ارجاعات مهم به ویدیو کلیپ‌ها بدهد. شاید جوایز سینمایی و تحسین‌های منتقدان را سامان مقدم سال‌هاست ندیده است، ولی احتمالا برای ساخت ویدیو موزیک‌های کپی از روی نسخه‌های دیگر سراغش می‌آیند.

در نهنگ عنبر 2 از بازی‌های طنازانه رضا عطاران در دیگر فیلم‌های پرفروش هم خبری نیست. بدترین بازی رضا عطاران را در این فیلم شاید مشاهده کنید ولی دلیلش خود عطاران نیست دلیلش متن بسیار بدی است که هیچ جای بازی برای عطاران نگذاشته است. مهناز افشار که دیالوگ‌هاش جز «چرا ارژنگ اینطوری می‌کنی!» فکر نکنم به دو سه صفحه برسد. در تمام این‌ها کسی که نقشش هیچ کنشی ندارد ویشکا آسایش است که بازی‌اش بیشتر به چشم می‌خورد. آن هم در خلق تیپی از دهه 60.

نهنگ عنبر 2 فاقد کیفیت لازم برای سینمای گیشه است. بنده هم می‌دانم که هر قشری به فیلمی نیاز دارد و قرار نیست همه فیلم‌ها مثل هم باشد اما در همین سینما خوب، بد جلف و گشت 2 به مراتب بهتر از این فیلم هستند. فیلم دیگری که سال گذشته اکران شد و همه فکر می‌کردند بدترین فیلم را مشاهده می‌کنند آس و پاس بود اما بازیگرهای آس و پاس بازیگران همان سینمای بد هستند و در مقابل در این سو بازیگران فیلم‌های خوب کمدی را در کنار هم می‌بینیم. بله همه به فیلم کمدی نیاز داریم ولی ورود آقایان ممنوع (رضا عطاران ویشکا آسایش) آن فیلم خوب است و این محصول نه اسمش فیلم است نه کمدی. ملقمه‌ای از ادا و اطوار است که جای فیلم کاسبی می‌کند.