جوهره وجودی انسان درآثار آنتونی گروملی

 

 

گروملی در مورد مجسمه متفاوت خود (شکل زیر) در کنار ساحل چنین می گوید: «اثر من يك تصنع مجاب كننده را ايجاد نمي‎كند، بلكه رابطه‎اي بين هنر، واقعيت زنده و جسم زنده را در زماني خاص و مكاني خاص بنيان مي‎نهد. اين آن چيزي است كه من مي‎خواهم به دست بياورم و به همين ترتيب مجسمه من ماحصل هنر در زمانه بازآفريني ماشيني است. مجسمه من چيزي است در اين دنيا به جاي آنكه در عالم رؤيا باشد»

 

 

 

پس از 5سال برنامه ریزی و فعالیت در شهر Lelystad هلند اثر آنتونی گروملی در معرض دید عموم  قرار می‎گیرد.  این مجسمه به وزن 60 تن و به ارتفاع 25 متر یکی از بزرگترین و پیچیده‎ترین آثار گروملی می‎باشد که در یک کیلومتری ساحل Lelystad قرار گرفته است.

 

 

موضوع اصلی کارهای آنتونی گروملی انسان است و رابطه‎ای که انسان با محيط اطرافش برقرار می‎کند. او در حقيقت جوهره وجودی انسان را در آثارش به چالش می‎کشد. در تمام کارهای گروملی فرم بدن انسان به نوعی به چشم می‎خورد و برای قالب اوليه هم از بدن خودش استفاده می‎کند.

او خود می‎گويد: "علت اينکه من از بدن خودم به عنوان مدل اصلی برای قالب‎گيری استفاده می‎کنم اين است که احساس می‎کنم اين روش، نزديک‎ترين و واقعی‎ترين تجربه‎ای است که من می‎توانم از دنيای مادی داشته باشم. من از قالب بدنم به عنوان پلی برای متصل کردن دو دنيا، يکی دنيای غير واقعی و درونی با دنيای واقعی که در آن هستيم، استفاده می‎کنم."

آنتونی گروملی، یکی از معروفترین مجسمه سازان بریتانیااست. او در 23 آگوست 1950 در لندن به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در رشته‌ها‌ی مردم‌شناسی و تاریخ هنر در Trinity College به پایان رساند. بعد از پایان تحصیلات به شرق  سفر کرد. و در این  سفر طی سال‌های 1974- 1971تحقيقات گسترده‎ای در مورد دين بودايی در هند و سریلانکا انجام داد. بعد از این مطالعات و علاقه‌مندی‌اش به مذهب بودا تصمیم گرفت به مجسمه‌سازی بپردازد. او از سال 1974 تحصیل در رشته‌ی مجسمه سازی را آغاز کرد و تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد.

گروملی معتقد است مجسمه‌ساز همواره تلاش تا به واسطه آثارش نه دلالان و مجموعه‎داران، ذهن مخاطب را درگیر کند. به همین علت آثارش را بیشتر در گالری‌های عمومی به نماش می‌گذارد تا گالری‌های تجاری. طرح‌های «گروملی» نه نمادین‌اند و نه توصیفی؛ بیشتر آنها به قول هنرمند شاهدی هستند بر یک تجربه. «گروملی» در 1979 گفته است: «طراحی برای من نوعی جادو و یک ضرورت است. طراحی تلاشی برای تثبیت جهان است؛ نه آنچنان که هست، بلکه آنچنان که در درون من وجود دارد. بنابراین طراحی نموداری ذهنی است.»

وی هنگامی كه پانزده ساله بود؛ كتاب تاریخ هنر اثر ارنست گامبریچ، مورخ اتریشی را الهام بخش خود برای هنرمند شدن لقب داد. تاریخ هنر گامبریچ این نظریه غیرمتعارف را بیان می‎كند كه در واقع چیزی به نام هنر وجود ندارد و این تنها هنرمندان هستند كه وجود دارند.

 

منابع:

 

http://www.artdaily.com

http://www.antonygormley.com/

http://en.wikipedia.org/wiki/Antony_Gormley

 

در همین رابطه مشاهده کنید:

گالری آثار آنتونی گروملی