چین؛ جایی که گناه ممکن است تنها چیزی باشد که ما را گرم نگه می‌دارد / نگاهی به فیلم «لمس گناه» A TOUCH OF SIN
- توضیحات
- نوشته شده توسط رابرت کولین (بازگردان: ساناز محمدعلیها)
- دسته: یادداشت سینمای سایر کشورها
- منتشر شده در 1392-03-07 03:08
برای مقدمه می‌توان گفت ممکن است برگرفتگی‌های ساختاری و به خصوص ژنریک از فیلم‌های لمس زن A Touch of zen به کارگردانی کینگ هو محصول 1971 اثر هو لینگ و فیلم ببر خیزان و اژدهای خزان Tigers creuched and dragons hid به کارگردانی آنگ لیدر مقام پیش درآمدهایی برای لمس گناه انجام شده باشد.
جیا ژنگ کی احترام خاصی برای شاهکارهای کینگ هو قائل است. این امر در درام باشکوه و جاه طلبانة او به نام لمس گناه -که البته این عنوان انگلیسی فیلم (اسم چینی فیلم: Tian zhu ding به معنی بهشت)است- به خوبی مشهود است. فیلم جیا عصر پنجشنبه در بخش مسابقه جشنواره کن اکران شد و سبب استقبال مخاطبان آسیای شرقی چه از چین و چه از خود فرانسه شد که برای تماشای آن به سالن‌های نمایش جشنواره آمده بودند.
هرکدام از فیلم‌های هو یا ژنگ کی سعی دارند صلح و سازش را در ملت بزرگ چین نشان دهند. همان‌گونه که در فیلم هو -که پیرامون زنی بود که از چنگال عدالت فرار می‌کرد- نیروهای خارجی با یکدیگر هم پیمان شدند تا توطئه بیافرینند و هرکدام از آن‌ها را به خاک بکشانند.
واضح بگویم، لمس گناه فیلم رزمی کنگ‌فویی نیست و این‌که فقط شخصیت‌ها در بالای یک خانه بچرخند و لگد بزنند. در این فیلم با استعاره‌های زیادی سر و کار داریم؛ اما می‌توان اشاره‌های کوتاهی از خشونت در آن مشاهده کرد و در اوج داستان و دوشخصیتی که در جوش و خروش و داد و بیداد انتقام هستند، اسیر می‌شوند و خشونت کمی لحن تارانتینویی به خود می‌گیرد.
هرکدام از خط‌های داستانی حداقل به یک مرگ ختم خواهند شد و همه آن‌ها براساس داستان‌های اخیری که در رسانه‌های چینی پخش می‌شوند، جمع شده‌اند که به فیلم خصیصه‌ای می‌دهد که ممکن نیست در نگاه اول به وضوح آشکار شود. جیا این داستان‌ها و سفرها را در کنار هم چفت کرده و به یک داستان واحد رسیده است تا این‌که فیلم تبدیل به نوعی روایت از یک مسابقه شود. آغاز فیلم با صحنه‌ای ساده و پر از برف -که استاد شنکیس را نشان می‌دهد- شروع می‌شود، با صحنه‌ای از روانه شدن چانگ کنیگ و هابی به سمت فاحشه‌خانه‌‌های دانگ گوئان در کنار رودخانه مروارید دلتا ادامه می‌یابد.
بر این اساس، شخصیت ها از تنوع گوناگونی برخوردار هستند. جیانگ وو، نقش داهای را بازی می‌کند. معدن داری اهل شنیکس، کسی که از این‌که ثروتمندان روستا، خود را از خزانه روستا ثروتمند کرده‌اند؛ خسته شده است. ونگ بائو کینگ- نقش ژائو سین را بازی می‌کند، کارگر دوره گردی از چانگ کینگ(روستا) که در می‌یابد با اسلحه گرم چطور کار کند. ژائو تائو نقش شیائو یو را بازی می‌کند. مسئول پذیرش سونا (حمام بخار سونا)، کسی که از از صدا زدن مداوم مشتریان خسته و مظطرب شده است. لائو لن‌شین نقش شیائوهویی را بازی می‌کند. کارگر جوان و جذاب کارخانه‌ای که امیدوار است که از طریق یکی از این فاحشه‌خانه‌ها برای خود ایجاد ثروت کند.
هر داستان لحظات خاص خود را دارد. اما من به انحصار از نقش داهی لذت بردم. او در تلاش بود تا ناامیدی ها را کنار بگذارد و به‌عنوان یک روستایی، تلاش می‌کرد تا لحظات سرگرم کننده‌ای برای ساکنین روستا فراهم کند و هم‌چنین از گفت‌وگوهای شیطنت‌آمیز بین هویی و نگهبان جوانی که تا آخر در خواب و رویای شیرین آن فاحشه‌خانه مانده است، نیز لذت بردم.
همان‌طور که فیلم جهان The World جیا در سال 2004، در مورد ترک چین است این‌جا هم چنین اشاره‌ای وجود دارد: "آیا تا به‌حال به خروج از کشور فکر کرده‌ای؟" این جمله‌ای است که هویی به یکی از دوستان خود گفت. او در پاسخ گفت: "همه کشورهای دیگر ورشکست شده‌اند، هیچ راهی نیست."
چشم انداز افق که گویی از صفحه نمایش بیرون می‌زند و به تصویر کشیدنش توسط یولیک وای، شما را وا می‌دارد که نفسی عمیق بکشید؛ اما هم‌چنان با بهت همراه با ترس. در فیلم جیا، کشور چین سرد و با وسعتی غیرقابل وصف توصیف شده است. جایی که گناه ممکن است تنها چیزی باشد که ما را گرم نگه می‌دارد.
فیلم لمس گناه - کارگردان : جیا ژنگ کی - بازیگران: ژائو تائو، جیانگ وو، ونگ بائو کیانگ، لو لن شین، مدت 133 دقیقه
دیدگاه‌ها
با تشکر از منتقد محترم، نقد بسیار جامع و جالبی بود. من حدود پنج تا نقد ازین فیلم خوندم ولی تفسیر شما یجورایی همه ی اونارو تو خودش داشت.
موفق باشید