مصاحبه اختصاصی آکادمی هنر با شیوا رشیدیان طراح صحنه «برخورد خیلی نزدیک»

شیوا رشیدیان کارشناس طراحی صحنه و لباس، فعالیت سینمایی خود را با دستیاری طراحی صحنه و لباس در فیلم سگ کشی ساخته بهرام بیضایی از سال 1379 آغاز کرد. او در همان سال اولین کار خود در مقام طراح لباس را در فیلم ایرج قادری –سام و نرگس- و طراحی صحنه و لباس را در فیلم آقای رئیس جمهور ساخته ابوالقاسم طالبی تجربه کرد. در این دهه او طراحی صحنه و لباس هفت اثر را انجام داده است که در این بین می­توان به مواجهه، به همین سادگی و برخورد خیلی نزدیک اشاره کرد. مهرناز نظری عضو هیئت تحریریه آکادمی هنر به دلیل اکران فیلم برخورد خیلی نزدیک گفت­وگویی را با ایشان انجام داده­اند که در خطوط زیر می­توانید مطالعه نمایید.

 

 

مهرناز نظری: پس از مطالعه فیلمنامه قطعا شما از بین یک سری لوکیشن این مکان نهایی را انتخاب کردید، آیا دخل و تصرف اساسی در آن انجام دادید؟ چون چیزهایی داشت که نظر را جلب می کرد، مثل دیوارهای سفید، آجری و اکر! دلیل تک لوکیشنِ بودن مد نظر بوده یا مورد دیگر(رنگ دیوارها)؟

شیوا رشیدیان: منزل ناهید و نرگس لوکیشن اصلی فیلم بود. موقعیت راه‌روها، پله، آسانسور و درب ورودی آپارتمان‌ها اهمیت ویژه‌ای داشت که هر جایی  این امکانات را نداشت یا اگر داشت با شرایط ما همخوانی نمی‌کرد و در نهایت با توجه به شرایط موجود این لوکیشن‌ها در یک آپارتمان  طراحی شد که ساخت دکور رنگ و شکل معماری داخلی کاملا بر اساس شرایط فیلمنامه، شخصیت‌ها وموقعیت اجتماعی آنها انجام شده است.

 

لوکیشن خاص بود، مثلا چرا آشپزخانه بزرگ، یا پنجره‌های بزرگ؟ شخصیت نرگس در فیلم کسی نیست که زمان زیادی در آشپزخانه باشد، ولی فضای تقریبا سفید و بزرگ آنجا کاملا چشم را به طرف خود معطوف می‌کرد، در این امر چه چیزی را مدنظر داشتید؟

لوکیشن باید طوری انتخاب می‌شدکه وقتی بیش از نیمی از فیلم در آن می­گذرد خسته کننده  و تکراری به نظر نرسد. پنجره­های بزرگ­ با چشم­انداز تهران، کمک بزرگی به ما در این امر می­کرد. آشپزخانه بزرگ نبود و به خاطر نوع طراحی بخشی از سالن وهال خانه شده بود. به دلیل رنگ روشن کابینت‌ها،  میز شیشه­ای و اکسسوار سفید شاید شما تصور فضای بزگی داشته­اید.

 

در سالن مد ما می­توانستیم المان­های دیگری داشته باشیم، مثل اختلاف سطح تماشاگر و مدل­ها، یا حتی در طراحی لباس­ها هم می­توانستیم از عناصری استفاده کنیم که هم با شئونات اسلامی مناسب باشد و هم مدرن باشد و به طراحی لباس مد بخورد، چرا اینگونه نبود؟

کاملادرست است برای سالن از خیلی المانهای بهتری می­شد استفاده کرد. اتفاقا طراحی این مکان خاص جزء اولین کارهای پیش تولید بودکه با تمام جزییات نقشه و براورد هزینه انجام  شد که متاسفانه با بررسی گروه تهیه وتولید امکان ساخت طرح اولیه داده نشد در نتیجه ما به امکانات موجود که قطعا خیلی مورد قبول هم نیست بسنده کردیم. اما در مورد لباس­ها مانتو­ها و لباس­ها در حد سالن مد ما قابل قبول بود!!

ما از معماری خانه­های قدیمی حوض وسط حیاط و تختِ چوبی، شیشه­های رنگی را می­شناسیم ولی در فضای شیراز قدیم اینها حضور نداشتند، دلیلی برای این­ امر داشتید؟

سن ناهید ونرگس راکه در نظر بگیرید آنقدرها انتظار خانه قدیمی نباید داشته باشید. همین منزل قدیمی با حیاط بزرگی که سعی شده بود فضای محلی شیراز را با توجه به فصل نشانمان دهد و در این سکانس کوتاه کافی بود. 

 

چرا فضای استخر برای دوران کودکی دو دختر استفاده شده بود؟ آیا تنها دلیلش ذکر این المان در فیلمنامه بود؟

در فیلمنامه پریدن بچه­ها به آب ذکر شده بود و به لحاظ درون­مایه قصه لازم تشخیص داده شده بود.

 

 

چرا با اینکه شخصیت ناهید در قصه فیلم، شخصیتی تودار به نظر می­رسید برای او از رنگهای لباس بسیار شاد و هیجان انگیز استفاده شده بود؟

روند قصه و بازی که ناهید شروع می­کند ربطی به توداری شخصیت ندارد همیشه منتظر نباشیم که این کاراکترها خاکستری و سیاه بپوشند.

آیا لباس­های طراحی شده شما در ابتدا هم همین بود که ما در انتها مشاهده کردیم؟ مشکلی با طراحی لباس نداشتید؟

لباسها واقعا صد درصد همانی نبود  که طراحی شد ولی همه می­دانیم که گاهی شرایط خیلی با طراحی­های ما ممکن است مهربان نباشند.

 

از وقتی که در این مصاحبه در اختیارمان قرار دادید سپاسگزارم.