تازه‌ترین ساخته‌ی نرگس ابیار به اسم «ابلق» هم اکنون در سینماهای کشور بر روی پرده است. ابلق مانند دیگر آثار نرگس آبیار روایتگر زندگی زنی که زیر بار ظلم و خشونت کمرخم کرده، است. ابلق حرف و مضمون تازه‌ای را برای مخاطب روایت نمی‌کند. فضای فیلم و فیلمبرداری آن همگی نشان‌گر طیف تکراری فیلم‌های نرگس آبیار است. اما عنصری که ابلق را از مابقی فیلم‌های این فیلم‌ساز متمایز می‌کند، پختگی آن است. ابلق، پخته‌ترین اثر نرگس آبیار است.

فیلم‌ سینمایی تی‌تی جدیدترین ساخته‌ی آینده پناهنده نویسنده و کارگردان ایرانی که پیش از این با فیلم‌هایی همچون اسرافیل، ناهید و غیره جایگاه خوبی را در سینمای خود کسب کرده بود، درحال حاضر یکی از محبوب ترین فیلم‌های درحال اکران سینمای ایران است.

آتابای، جدید ترین ساخته‌ی نیکی کریمی، روایت زندگی مردی از دریچه‌ی چشمان اطرافیانش است. آتابای فیلمی است قوی، با هویت بصری و جلوه‌های سینمایی که مخاطب را تا آخرین لحظه به دنبال خود می‌کشاند اما اثر، اثری وابسته به عناصر زیبایی شناسی خودش است. به زبان ساده‌تر می‌توان گفت اگر کسی به غیراز نیکی کریمی دست به ساخت این روایت می‌زد به این خوبی نمی‌توانست آن را به تصویر بکشد. در آتابای مخاطب پیش از آنکه دنبال قصه باشد، به دنبال قاب‌های متفاوت در سینمای ایران، لهجه‌ي مجذوب کننده‌ي ترکی و روایتی عاشقانه است. در فیلم آتابای داستان وابسته به عناصر است. روایت عشق وابسته به قاب‌ها و کلام‌هایی است که از دل ادبیات آمده و مشخص است دیالوگ‌ها تنها دیالوگ‌های ساده نیستند و هرکدام قصه‌ای را از کتابی برداشته و در پشت پرده‌ی خود بیان می‌کنند. آتابای وابسته است به عناصری که به آن زیبایی می‌بخشد. اگر بخواهیم به تنهایی به روایت و فیلمنامه نگاه کنیم، به راحتی متوجه می‌شویم که قصه‌ي عشقی که آتابای آن را روایت می‌کند قصه‌ای ساده است که نیاز نیست بخواهد در یک ساعت و چهل دقیقه تعریف شود. اما درآتابای، فیلمساز توانسته با تصویرها و دیگر عناصر‌هایی که برای این روایت درنظرگرفته، مخاطب را یک ساعت و چهل دقیقه بر روی صندلی بنشاند و آن را مجذوب عاشقانه‌ي پیش رویش کند.

جنایت بی‌دقت تازه‌ترین ساخته و می‌توان گفت کامل‌ترین ساخته‌ی شهرام مکری است. فیلم، داستان اکران فیلمی با نام «جنایت بی‌دقت» در سینمایی تازه تأسیس و با صندلی‌ها، درب‌ها و به‌طورکلی فضایی غیراستاندارد را روایت می‌کند، اما در تمام طول فیلم ما شاهد روایت واقعه‌ي آتش‌سوزی سینما رکس آبادان هستیم. گویی همه‌ي تماشاچیان برای دیدن فیلم گوز‌ن‌ها با بازی بهروز وثوقی و کارگردانی مسعود کیمیایی به سینما آمده‌اند. جنایت بی‌دقت ترکیبی از زمان گذشته و زمان حال است. ترکیبی از چندفیلم، چند نسل و چند شخصیت. شاید بتوان گفت شهرام مکری روزنامه دیواری‌‌ای را به ابعاد پرده‌ي سینما، با موضوع آتش‌سوزی سینما رکس آبادان ساخته و انواع فیلم‌ها، عکس‌ها و موضوعات را با تکنیک کلاژ در آن به کار برده است. این کارهمیشگی و پایه‌ی اصلی فیلم‌های شهرام مکری است. او همیشه از تکنیک چندروایی استفاده کرده و وسواس زیادی را هم در این بین به خرج داده است. در آثار قبلی او مانند: «ماهی و گربه» و «هجوم» این وسواس فیلم‌ساز همیشه به چشم آمده و حال، جنایت بی‌دقت را بر پایه‌ی همان ساخته است. در جنایت بی‌دقت، سه داستان از سه دیدگاه و سه نسل روایت می‌شود و در نهایت تمام آن سه روایت به یک روایت،‌ یعنی آتش زدن سینمایی که در آن صدای فیلم‌های پیش از انقلاب می‌آید ختم می‌شود.

عنکبوت روایتگر زندگی قاتل زنجیره‌ای به اسم حسن حنایی است که به خوبی نتوانسته سوژه و آن روایت را به تصویر بکشد. عنکبوت سوژه‌ای درست و به‌جا دارد و با توجه به موضوع می‌توانست جزء آثار آسیب‌شناسانه و تصویرگر اجتماعی مهم سینما قرار گیرد، اما با این نمایش و روایت جزء یکی از فیلم‌های رده دوم و سوم سینمای ایران قرار می‌گیرد. بازی‌ها روی یک خط می‌روند. از قتل اول به بعد شما می‌توانید ادامه‌ی فیلم و انتهای آن را به درستی حدس بزنید.

فیلم«بی همه چیز» سومین ساخته‌ی محسن قرایی با اقتباسی از نمایشنامه‌ی محکم «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته‌ی فریدریش دورنمات است. داستان فیلم از طریق نشان دادن تقابل مردم روستا با دوشخصیت مهم و اصلی روستا با بازی هدیه تهرانی و پرویز پرستویی پیش می‌رود و رفته رفته تمام اهالی درگیر این تقابل شده و بر کاراکترها و اتفاقات فیلم افزوده می‌شود.

مرد‌بازنده قصه‌ی سرهنگی به اسم احمد خسروی با بازی (جوادعزتی) است. در فیلم مرد بازنده به ظاهر سرهنگ افسرده‌ی قصه وارد یک ماجرای قتل می‌شود ودرلایه‌های پنهان آن ما شاهد تفاوت احمد خسرویِ پدر، زندگی شخصی‌اش، شخصیت خود او و احمد خسروی سرهنگ هستیم. فیلم مرد بازنده یک فیلم بی‌هویت و بدون داستانی باور پذیر است. هیچ چیز سرجای خودش نیست. انگار زخم کاری را به چندین سال بعد برگردانیم و همان شخصیت روان پریش رعنا آزادی‌ور را به آن پرتاب کنیم. با این تفاوت که این بار او عزیزی را که خوب می‌دانست با زن‌های بسیاری در ارتباط است از دست داده و چادری به سر کرده. ماهیت فیلم تکراری است. ترکیبی از زخم کاری و فساد‌های مالی و انتقام برای پول بیشتر آقازاده‌ها و در نقطه‌ی دیگر سرهنگی که بر قوانین بازجویی و دستگیری پایبند نیست.

موقعیت مهدی فیلمی است درباره‌ی زندگی برادران باکری و سال‌های دفاع مقدس. نزدیک‌ترین فیلم به اولین بازی هادی حجازی‌فر. ساختن فیلمی آن هم درباره فرماندهان جنگ، مضمون دفاع مقدس و جنگ اولین گزینه‌ی سینماگران ایرانی برای محبوبیت و بالا آمدن بوده است و به نوعی یک کلیشه‌ی تمام عیار به شمار می‌رود، اما «موقعیت مهدی» کلیشه‌ای درنیامده است و این قدرت و تسلط هادی حجازی‌‌فر را درمقام کارگردان و نویسنده نشان می‌دهد. او در این فیلم سعی دارد برادران باکری را قبل از اینکه یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین افراد سال‌های دفاع مقدس باشند، آدم‌های معمولی‌ای که غصه می‌خورند، ازدواج می‌کنند، بچه‌ی آن ها تب می‌کند، جابه جا می‌شوند. لورل و هاردی می بینند و به زندگی عادی خود می‌پردازند، نشان دهد.