نگرانی نقاشان از خسارت‌های جبران‌ناپذیر به گنجینه هنر غربی موزه هنرهای معاصر

 

انجمن هنرمندان نقاش همچنان نگران آثار موزه هنرهای معاصر تهران است که قرار است برای نخستین بار در دسامبر سال جاری در گالری ملی برلین و سپس در موزه ماکسی رم به نمایش درآید.

 

موزه هنرهای معاصر عصر سه‌شنبه ۶ مهر جلسه‌ای برگزار کرده بود با نمایندگان انجمن‌های هنری، گالری‌داران و جمعی از هنرمندان. مجید ملانوروزی، رییس موزه هنرهای معاصر و علی مرادخانی، معاون هنری ارشاد اسلامی در این جلسه به نگرانی‌های هنرمندان و گالری‌داران درباره نحوه ارسال بخشی از آثار غربی گنجینه موزه هنرهای معاصر به برلین و رم پاسخ دادند. اما این پاسخ‌ها قانع‌کننده نبود. به همین جهت انجمن هنرمندان نقاش بار دیگر بیانیه‌ای منتشر کرده و خواهان «بازنگری مدبرانه مسئولان کشور» برای جلوگیری از «خسارت‌های احتمالی و جبران‌ناپذیر» به گنجینه هنر غربی موزه هنرهای معاصر شده است.

 

انجمن هنرمندان نقاش در این بیانیه که در برخی رسانه‌های داخلی منتشر شده است، نگرانی‌های خود را به این شکل بازگو کرده‌اند: «متاسفانه بعد از ۱۲ روز هنوز مدارک تفاهم‌نامه و فهرست آثار ارسالی گنجینه موزه [هنرهای معاصر] به آلمان و ایتالیا به انجمن نقاشان ارائه نشده و هنوز مشخص نیست در شناسنامه آثار مالکیت آثار به نام افراد حقیقی است یا موزه. ما همچنان از فهرست آثار موجود در گنجینه موزه بی‌اطلاعیم و عجله برای ارسال این آثار با چنین تعدادی (۶۰ اثر) مورد سؤال است و نمی‌دانیم چرا آقای [علی] مرادخانی [معاون هنری وزارت ارشاد] می‌خواهند به گفته خودشان دست به چنین «ریسک بزرگی» بزنند. و نمی‌دانیم چه بندهایی در این قرارداد بین‌المللی بازگشت به‌موقع، صحیح، سالم و اصل همه آثار باارزش‌ترین مجموعه هنر قرن بیستم خارج از مرزهای اروپا و آمریکای شمالی را تضمین می‌کنند و پشتوانه این ضمانت چیست؟»

 

ایده به نمایش گذاشتن آثار گران‌بهای گنجینه هنر غربی موزه هنرهای معاصر در گفت‌و گوهای مجید مولانوروزی و همکار برلینی او ماکس هولاین شکل گرفته است. این دو پشت درهای بسته با هم رایزنی و گفت‌و‌گو کردند تا اینکه سرانجام پاییز گذشته سیاستمداران ایرانی و آلمانی هم آن را تأیید کردند.

 

دولت آلمان و ایران به طور مشترک هزینه بیمه این گنجینه هنری را به عهده گرفته‌اند. قرار است که از مارس ۲۰۱۷ به بعد این آثار در موزه ماکسی روم هم به نمایش گذاشته شوند. در مجموع چهار تا پنج سال این آثار بین موزه‌های مختلف جهان دست به دست خواهد شد.

 

با گالری تیت لندن و برخی موزه‌ها در پاریس، واشنگتن و نیویورک هم مذاکراتی برای به نمایش گذاشتن این آثار انجام می‌شود که هنوز به نتیجه مشخص و امضای قرارداد نرسیده.