مدرنیسم در مرکز کشور (استرالیا): روث پروس، گالری هانتی و مدرسه هنری‎اش

 

روث پروس در سال 1920 همان سالی که آرتور بوید، جان براک و جوی هستر به دنیا آمدند، دیده به جهان گشود. وی به دلیل مسائل مالی به همراه خانواده‎اش در سال 1959 به کانبرا نقل مکان کرد و در 1974 یک گالری هنری و تبلیغاتی کوچک در خانه‎اش که در حومه‎های پر از درخت کمپل افتتاح کرد.

 

پروس پنجاه ساله بود که گالری هانتی، فضای هنری خانگی‎اش را افتتاح کرد. او کاملا ذهنش را معطوف به نوعی هنر کرده بود که به آن تمایل زیادی داشت و آن را درک می‎کرد. ذوق و سلیقه‎ی فردی‎ پروس همانند یک فرصت و شانس سبب شد هنرمندان مختلفی را برای برنامه‎های گالری و مجموعه‎ی شخصی در حال ترقی‎اش انتخاب کند. گالری هانتی تا زمان مرگ وی در سال 2005 به کار خود ادامه داد. در سال 2004 یک نمایشگاه از آثارش که نمایشگر مجموعة شخصی‎اش بود در کانبرا در ای‎ان‎یو دریل هال گالری به نمایش درآمد.

آن نمایشگاه دربردارنده‎ی مجسمه‎ها و نقاشی‎هایی از هنرمندانی اروپایی از جمله استاد میلول، کتی کولویتز و پیکاسو به اضافه آثاری از هنرمندان پیشین استرالیایی همانند کلاریس بکت، فرد ویلیامز، یان فرودر، روی د مستر و گریس کاسنگتون-اسمیت بود. اخیرا هفت اثر از مجموعه‎اش توسط دخترش آن اُ دود تحت برنامه‎ی از سوی سفارت هدیه فرهنگی دولت به موزه‎ی کانبرا اهدا شد و همین کار ایده‎ی اساسی این نمایشگاه را شکل داد. صحنه‎ی گالری تبلیغاتی در سال 1974 در سکوت می‎گذشت. روث پروس موج شکوفایی کانبرا را به عنوان یک مرکز هنری به پیش راند. وقتی مسئول چاپ آثار هنرمند اودو سلباخ به عنوان مدیر مدرسۀ هنر روث پروس -دوباره تاسیس شده- انتخاب شد، بی درنگ شماری از هنرمندان برجستۀ آلمان و اروپای مرکزی از جمله پیتر هرل و یورگ اشمیسر را برای هدایت کارگاه جدید خود منصوب کرد. پروس اثار هرل و اشمیسر را پیش از اینکه منتصب شوند به نمایش گذاشته بود و به نحوی به مثابۀ کانالی در جهت تشویق این هنرمندان برجستۀ اروپایی برای سکونت در کانبرا نقش مهمی ایفا کرد. نمایشگاه انتخاب خوبی از آثار این هنرمندان به همراه سلباخ داشت, اما به طور خاص آثار اشمیسر را در سطح وسیع­تری به نمایش گذاشته بود. پروس حامی بزرگ آثار یورگ اشمیسر بود. در بیست اثر چاپ شده از او در نمایشگاه می­توان تسلسلی مشاهده کرد از گراورسازی های ساده، کامل و زیبای اوایل دهۀ 1970, عموماً با تمی ژاپنی اما با طراحی منحصر به فرد میراث غنی اوایل چاپ رنسانس آلمان, به قلم زنی رنگارنگ استثنایی­اش که به عنوان نمونه های امضای او تبدیل شدند و از طریق آن به یک شهرت جهانی رسید. مایکل تایلر که در سال 1972 در منطقۀ کانبرا ساکن شده بود یکی دیگر از هنرمندان پروس بود. اگر چه نقاشی های زیبای غیر فیگوراتیو و قوی­ای که از او به نمایش گذاشته شده بود تماشا کنندگانی حاضر و آماده نداشت اما گالری هانتلی به هنرمندانش وفادار بود. پروس همچنین در کشف فرصت های مناسب چابک بود, به همین دلیل وقتی کلاریس بکت در حال کشف شدن بود او بی درنگ نمایشگاهی را برپا کرد و آثار را با قیمتی نسبتاً کم برای مجموعۀ شخصی خودش به دست آورد.

میراث روث پروس برای کانبرا سه گانه بود. گالری او نقشی حیاتی در منظرۀ هنری کانبرا ایفا کرد دقیقاً زمانی که کانبرا در این باره حرف زیادی برای گفتن  نداشت. او طرفدار حساسیت اروپایی در هنر بود. در زمانی که معدود گالری های دیگری چنین آثاری را به نمایش می­گذاشتند. و در نهایت، روث پروس نمونه ای از یک گالری خانگی برون شهری با مخارج پایین را تهذیب و ارائه کرد که دیگر گالری های کانبرا از آن الگو برداری کردند.