جادهای بیانتها / نگاهی به فیلم «خسته نباشید»
- توضیحات
- دسته: یادداشت سینمای ایران
- منتشر شده در 1392-10-16 02:25
اولین مواجهه با فیلم خسته نباشید برخلاف تصور، حیرت از کشف تصاویری است گرم و سوزان همچون کویر مانده در جلوهگاه قابهایی آسمانی. در ابتدای فیلم، نمایی زیبا از حرکت دوربین به سمت خیال ذهنی ماریا و رفتن به خاطرات کودکی، سرخط سفری سخت و شیرین میگردد جهت یافتن گمشدهای به وسعت سرزمین مادری.
فیلم با بكارگیری مناسب از عناصر متضاد به هارمونی دلنشینی از ریتم، رفتار و نگاه دست یافته و با وجود داشتن قصهای ساده و تکراری، هرگز اسیر گذر زمان و ملال انگیزی نگردیده و همچنان طنازانه و هدفمند مخاطب را به پیش میبرد. آنچه در پیکره فیلم خسته نباشید میتوان به نشانه یافت، وجود عنصری مهم در سینما به نام ریتم است. فیلم با قصهای روان و با بهره گیری مناسب از تضاد موقعیتها به قرینگی در روایت و پیشبرد دلنشین دقایق میپردازد و آن چه به پیوست تصاویر الصاق میگردد، طراحی فضای بصری دقیق از موقعیت مکانی رخداد به تبعیت از کشمکش درونی کاراکترها است.
فیلم خسته نباشید اگر چه از وجود پیچش تعلیق و ضرباهنگی مهیج و منحنی فراز و فرود بیبهره است؛ اما به لطف حفظ دیالوگ و آکورد بازیگران و در سایه خلاقیتهایي ناب از دقایقی طناز به حفظ پیگیری نگاه مخاطب میرسد. فیلم در هنگامهای مناسب، لبخند به صورت میکشاند و در لحظاتی به اندازه با احساسی زیبا همقرین می شود و این همه به لطف وجود فیلمنامهای منسجم حاصل میگردد.
با این وجود خسته نباشید بسان عمدهی تولیدات داخلی به سرانجامی مناسب در پایان بندی داستان نمیرسد و با پرداختی بیهویت از تصاویر طی شده و با نمایشی ساختگی جهت رساندن پیام تحول شخصیت به دیوار لرزش میافتد، چنان که ماریای سنگی ابتدایی به مریم عاشق انتهایی مبدل میگردد و همه انرژی وجودی را به طور آنی خرج وطن و نیز رومن مینماید!
فیلم خسته نباشید نشانهای از صیرورت نگاه آدمی است؛ آنگاه که از پس کویری عریان و بیپیرایه به رهیافتی از اصالت میرسد و پیوندی مجدد به ریشه های وجودش مییابد، اما نوع پیمایش و میزان تحول مقولهای اساسی در شخصیتپردازی است که هر فریم اضافه آن را به ناباوری و غلتیدن به قاب سفارشپذیری گسیل میدارد. عزیمت آنی و خلق الساعه در شخصیت ماری(مریم) که با حالتی تصنعی به عینیت میرسد، میتوانست با محدودیت و به دور از نماهایی اضافه به سرانجامی مطلوبتر و قابل پذیرش درآید. با این وجود آنچه از اولین ساخته سازندگان جوان فیلم حاصل می گردد، فیلمی با ساختار محکم و هویتی بومی و تصاویری آراسته با زیبایی بصری است که البته وجود تهیه کننده ای هنرمند همچون سیدرضا میرکریمی را به وسعت اثر خاطر نشان میسازد.
دیدگاهها